Zij was Amy Jade Winehouse

Ik ga je een verhaal vertellen. Er was eens meisje dat  Amy Winehouse heette. Ze woonde in een flat in Camden Town in London.  In 2006 wordt Amy wereldberoemd door haar album Black to Black. Ze won er zelfs vijf Grammy Awards mee.

“Ze kampte met haar drugs- en alcoholverslaving en schreef er zelfs een liedje over Rehab. In dat liedje zong ze dat ze niet opgenomen wilde worden voor haar verslavingen”.

“Op 23 juli 2011 wordt Amy dood aangetroffen in haar bed met naast haar drie lege flessen vodka.  Die ochtend ervoor is ze drie weken clean geweest en in de avond besluit ze toe te geven aan het stemmetje in haar hoofd dat snakt naar alcohol. De zangeres laat de wereld muziek na. Vanaf die datum behoort Amy  Winehouse tot de club van 27. Een club voor beroemde muzikanten die overleden zijn op  leeftijd van 27 jaar. Jimi Hendrix en Kurt Cobain horen ook tot die club”. Einde.

In het Joods Historisch Museum is de tentoonstelling Amy Winehouse: A Family Portrait te zien.

Deze is samengesteld door Amy’s broer Alex Winehouse en The Jewish Museum in London. Met de tentoonstelling wil hij laten zien hoe Amy was voor de Back to Black periode. Niet als superster maar als een normaal Joods meisje die trouw bleef aan haar tradities.

Eerder trok de tentoonstelling erg veel bezoekers  in London, Tel Aviv, Wenen en San Francisco.

Vorig week kon ik door drukte op het werk niet naar de perspreview.

Gisteren mocht ik voor openingstijd in alle rust de tentoonstelling bekijken. Het was een feestje dat ik alleen in het museum mocht rondlopen en daarentegen was het best gek om naar Amy’s spullen te kijken en op de achtergrond haar stem te horen.

Bij het verlaten van de tentoonstelling zag ik een rij staan voor de ingang van het museum.

 

Net voordat je de tentoonstelling binnenloopt kom je deze vertrapte smoezelige ballerina’s tegen.

Amy droeg deze met een versleten jurkje in de videoclip van Tears Dry On Their Own uit 2007. Het gaf mij een benauwd gevoel. Voor mij komt het over als een bewijs dat Amy ooit leefde en ooit in deze ballerina’s rondliep.  Ook het idee dat Amy enkele dagen voor haar dood de verzameling foto’s uit de koffer  heeft bekeken geeft mij opnieuw een benauwd gevoel.

Zou ze geweten hebben dat ze het leven zou verlaten en wat deden die herinneringen met haar? In de koffer bewaarde ze al haar familiefoto’s. Sommige foto’s heeft ze meegenomen (gestolen) van haar familie.

Als ik de naam Cynthia op de stamboom zie staan wekt dat meteen mijn nieuwsgierigheid.

De naam ken ik van de tattoo Cynthia op Amy’s rechter-bovenarm. Cynthia is de oma van Amy en leerde haar kleindochter tarotkaarten te leggen, loyaal te zijn en altijd trouw te zijn aan jezelf.  Amy mocht van haar oma roken en ging met haar om alsof ze een vriendin was in plaatst van een grootouder.  Oma Cynthia is in 2006 overleden net voordat Amy beroemd werd.

 Aan de wand hangt een lijstje met Amy’s favoriete nummers.

Tijdens een les op de Sylvia Young Theatre School  zat ze zich te vervelen en maakte dit lijstje. De leraar pakte het lijstje af en heeft dit  al die tijd bewaard. De nummers van de lijst zijn grotendeels gelijk gebleven. Het nummer So Far Away van Carole Kings werd op haar uitvaart gedraaid. De soundtrack die gedraaid wordt in de tentoonstelling is gebaseerd op Amy’s tracklist.

Dit jurkje droeg Amy in 2008 op het Glastonbury Music Festival.

Hoewel er in de tentoonstelling niet gesproken wordt over de verslavingen van Amy zegt dit jurk ongelofelijk veel over haar postuur destijds. Wat was ze dun! Aan dit jurkje hangt er zelfs nog een haar van Amy.

Amy Winehouse wordt te vaak gezien als een zangeres/muzikant die verslaafd was.

Ze wordt gezien als een dronkenlap die tijdens een optreden te vaak over haar eigen benen viel. In deze kleine tentoonstelling leer je haar andere kant kennen voordat de roem haar fataal werd. Ze liep thuis graag rond in T-shirts en joggingbroeken, maakte kruiswoordpuzzels, spaarde koelkastmagneten en wilde graag leren hoe ze een goede kippensoep moest maken. Door de beschrijvingen die haar broer geeft krijgt de tentoonstelling een intiem karakter.

Mustsees in de tentoonstelling zijn de opstel die Amy schreef voor haar auditie voor de Sylvia Young Theatre School in 1997 en de registratie  (dit is nergens anders te zien en is ook niet op het internet te vinden) van het optreden op het podium van het North Sea Jazz festival in Den Haag gaf op 10 juli 2004.

De broer van Amy geeft aan dat in de tentoonstelling de passies van Amy te zien zijn en dat de tentoonstelling niet bedoeld is als altaar of een monument.  Na het zien van de tentoonstelling voelt het toch zo. Het is Alex Winehouse’s altaar voor zijn zus Amy Winehouse.

En ja…. de slogan “Drank maakt meer kapot dan lief” is klopt helaas.

Amy Winehouse, A Family Portrait is tot en met 4 september 2016 te zien.

Voor meer informatie kiek hier!

JHM, dank dat ik langs mocht komen!

Liefs,

Sandra

Sandra Singh

Hoi! Ik ben Sandra Singh een kunstliefhebber. In mijn vrije tijd bezoek ik het liefst een museum. Sinds 1 april 2014 schrijf ik mijn kunstbelevingen op. Mijn blog zie ik als mijn kunstdagboek. Dank dat je mij leest! Liefs,

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.