Musée de la Vie Romantique – Ary Scheffer

Sinds ik de tentoonstelling ‘Nederlanders in Parijs 1789- 1914’  in het Van Gogh Museum heb gezien krijg ik kunstenaar Ary Scheffer maar niet uit mijn hoofd.

In de expositie is het Zelfportret op 43-jarige leeftijd van Scheffer te zien. Ik schrok dat ik het schilderij in levende canvas zag omdat ik het, een tijd geleden, tijdens het struinen op het internet was tegengekomen. Afgelopen zaterdag ben ik naar het oude woonhuis van Ary Scheffer geweest.

De meeste mensen in mijn omgeving verklaarden mij voor gek. Op mijn beurt zeg ik “Slechts enkelen zijn de dorpsgek!”.  Autogordels vast en op naar Parijs!

ary scheffer collectie parijs

Wie was Ary Scheffer?

Ary Scheffer werd in 1795 in Dordrecht geboren. Zijn ouders, Johan Bernard Scheffer en Cornelia Lamme waren beide kunstenaars. Na het overlijden van zijn vader besluit zijn moeder samen met haar drie zoons om van Brussel naar Parijs te verhuizen.

Op zestienjarige leeftijd werd Scheffer leerling aan de Ecole des Beaux-Arts in het atelier van de historieschilder Pierre Guérin.

In 1821 zocht Lodewijk-Philips, hertog van Orléans, een tekenleraar voor zijn drie kinderen. Scheffer werd voorgesteld door kunstenaar Francois Pascal Simon Gérard.

Kort samengevat: Scheffer behoorde al snel tot de intimi van het koningshuis.

Hij schilderde het staatsieportret van de koning en van de verschillende leden van het koninklijk huis. Tevens was hij een van de kunstenaars die gevraagd werd om stukken te schilderen voor het museum van de Franse geschiedenis,welke in het paleis van Versailles werd gevestigd. Bovendien kocht de Koninklijke familie regelmatig werken van Scheffer.

Scheffer had een diverse en grote vriendenkring waaronder componist Frederic Chopin. Verder stond hij bekend als vrijgevig en behulpzaam.

Scheffer kocht in 1830 een kleine witte villa met groene luiken aan de Rue Capital nummer 16 in Parijs.

Sinds 1982 is het gebouw particulier bezit en sinds 1987 is het een museum met als naam Musée de la Vie Romantique. De vaste collectie van het museum bestaat uit een aantal schilderijen van Ary Scheffer.

Afgelopen zaterdag, stond ik voor de witte villa in Italiaanse stijl, te midden van hartje Parijs. Mijn hart klopte duizend keer sneller dan normaal. Ik stond heel even op een plek waar Chopin, Dickens en natuurlijk Ary Scheffer gewoon rondliepen.

Het museum is een klein museum met twee verdiepingen. De derde (en mogelijk vierde) en de kelder zijn voor publiek gesloten. De tentoonstellingszalen zijn klein.

Bij binnenkomst kom je vrijwel meteen in een ruimte met ‘rariteiten’.

Allerlei objecten zijn er te zien waaronder een afgietsel van Chopins’s linkerhand gemaakt door de Franse beeldhouwer Auguste Clésinger.

In de ruimte ernaast hangt het schilderij ‘George Sand’ van Auguste Charpentier (rechtsboven) in een ovale lijst bovenop een spiegel. De naam George Sand was een pseudoniem van Amandine Lucile Aurore Duvevant. Sand was een Franse schrijfster en schreef romans, sprookjes, toneelstukken en een autobiografie.

Zij heeft een negen jaar een relatie gehad met Chopin en verbrak deze vanwege een ruzie om haar dochter. Sand had het contact met haar dochter verbroken en eiste dat ook van Chopin. De componist wilde een verzoening tussen haar en haar dochter. Via een brief verbrak Sand de relatie met Chopin.

 

De eerste verdieping van het museum is geheel gewijd aan Ary Scheffer.

De enige dochter van Ary Scheffer was Cornelia Marjolin Scheffer. Ze poseerde (linker schilderij) vaak voor haar vader. Het is tot op heden onbekend wie haar moeder is. Vermoedelijk is dat Marie Johanna de Nes geweest.  Vanaf haar zevende is zij opgevoed door haar oma Cornelia Scheffer- Lamme.

Na de dood van haar vader heeft ze , samen met haar echtgenoot, het huis van haar vader en ateliers gekocht. Een groot deel van het nalatenschap schonk zij aan het Dordrechts Museum.

Ary Scheffer was getrouwd met Francoise Louise Sophie Marin.  Zij is afgebeeld op het schilderij links.

prinses Marie d’Orléans

Ook hertoginnen en prinsessen lieten zich graag portretteren door Scheffer.

Zo ook prinses Marie d’Orléans (1830) en de hertogin Marie-Amelie (1857). De hertogin is afgebeeld terwijl ze in de rouw zit. Ik vind het schilderij heel apart als je deze vergelijkt met de andere die er in het museum te zien zijn. Het gezicht (hoofd) van de hertogin is erg gedetailleerd geschilderd en alles daar omheen heel grof en (eigenlijk )slordig.

In dezelfde ruimte is er een sculptuur van marmer te zien van Ary Scheffer gemaakt door Pierre-Jules Cavelier.  De vrouw op het schilderij is Francisca de Braganza Prinses van Joinville.

Daarnaast zie je een klein schilderij: een triptiek. Het grappige van dit schilderij is dat de drieluik niet verbonden is met scharnieren en niet van hout is  Het is een schildering. Na de dood van zijn moeder begon Scheffer zich meer en meer te richten op Bijbelse vertellingen in zijn werken.

Als ik de naam van het schilderij lees wil ik daar meer over weten; “Effie en Jeannie Deans in de gevangenis van Edinburgh”.

De voorstelling blijkt een scene te zijn uit het roman van Walter Scott “ The heart of Midlothian. We zien hier Jeanie en Effie Dean. Effie is veroordeeld voor de moord op haar kind.   Haar zus Jeanie is van plan om haar onschuld te bewijzen. Wie is wie? Ik weet het niet.

Er zijn nog een aantal portretten te zien. Die zal ik op social media delen.

Deze twee gebouwen (aan de weerzijden van de oprijlaan) werden ateliers gebruikt. Hier werden de vrijdagavond –salons gehouden en les gegeven aan kunstenaars.  Tegenwoordig worden hier de tijdelijke tentoonstellingen gehouden.

De tuin is een oase van rust.  Het is een heerlijke plek zo te midden van de drukte.

Ben jij al eens in Musée de la Vie Romantique geweest?  Kende jij Ary Scheffer al?

Voor meer informatie: Musée de la Vie Romantique.  De permanente collectie is gratis te bezoeken.

Het wordt ook tijd om het Dordrechts Museum te bezoeken. Wordt vervolgd!

Liefs,

Fijne avond,

Sandra

NB: Zowel de tekst als foto’s zijn eigendom van kunstkieken.nl en met toestemming van Musée de la Vie Romantique gefotografeerd. De afbeeldingen van deze blog mogen niet worden verveelvoudigd en/of openbaar gemaakt in enige vorm of op enige wijze.

Sandra Singh

Hoi! Ik ben Sandra Singh een kunstliefhebber. In mijn vrije tijd bezoek ik het liefst een museum. Sinds 1 april 2014 schrijf ik mijn kunstbelevingen op. Mijn blog zie ik als mijn kunstdagboek. Dank dat je mij leest! Liefs,

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.