Geestesoog – Mickey Hoogendijk 

Morgen opent  Museum Jan van der Togt de eerste museale tentoonstelling ‘Through the Eyes of Others’ van kunstfotograaf Mickey Hoogendijk.

Wie Mickey Hoogendijk niet kent, de personage Cleo de Wolf uit Goede Tijden Slechte Tijden ken je vast wel. Zij speelde die rol twee jaar lang.

Misschien denk je wel dat Mickey Hoogendijk een eigen tentoonstelling heeft gekregen omdat zij een bekende Nederlander is.

Die gedachte mag je meteen over boord gooien. Hoogendijk groeide op in een omgeving met internationale kunstenaars en heeft echt een eye voor fotografie. Jarenlang stond ze als actrice en model voor de camera. Sinds een paar jaar staat ze er achter.

expositie mickey hoogendijk jan van der togt

Vanmiddag mocht ik de tentoonstelling Through the Eyes of Others bezoeken. Vijfenzeventig foto’s zijn er te zien.

Voordat ik de zaal inloop lees ik dat Mickey een maand voor het overlijden van haar moeder een professionele fotocamera kado krijt. ‘Een maand voor het overlijden’ dat gegeven is nieuw, volgens mij heb ik dat nog in geen enkele blad gelezen.

In augustus 2009 is de moeder van Mickey, Gine Hoogendijk, na een lang ziek bed, overleden.

8 juli is de geboortedag van Mickey. Ik vermoed dat de camera het allerlaatste verjaardagscadeau is geweest, die zij van haar moeder heeft gekregen. Dit raakt mij en tegelijkertijd is het ook lief en hartveroverend.

Als moeder kan ik zeggen dat je als een ouder, op bepaalde momenten vaak verder kunt zien dan je kind kan. Ik denk dat Gine op deze manier Mickey richting de fotografie geduwd heeft. Ik klink misschien zweverig of misschien wel mysterieus. Maar dat zijn sommige foto’s in de tentoonstelling ook.

De basis van de foto’s liggen vaak in een ontmoeting of droom.

Terugkerende thema’s zijn religie, maatschappij, androgynie en mythologie. Op mijn vraag hoe ze de foto’s fotoshopt vertelt Mickey dat ze letterlijk laagjes aan haar foto’s toevoegt.

Tijdens de opening  stelde Humberto Tan de vraag wanneer Mickey voor het eerste besefte dat zij een goede fotograaf was.

Als antwoord gaf ze dat gevoel voor het eerst kreeg bij de Ode to Damian (zie boven) is. De foto was ook haar startpunt om te gaan exposeren.

Wat zie je op de foto? Een veertienjarig meisje kijkt je aan met een onschuldige, toch krachtige blik.  Ze heeft een kristallenmasker op. Als ik jou zou vragen waar de foto voor staat, wat zou je dan antwoorden?

Ik verklap alvast de vertaling van Mickey. De kristallen op haar gezicht zijn emoties die dit meisje zal gaan ervaren; liefde, pijn, verdriet, hoop en nog veel meer.  Mooi he?

Vandaag wil ik mijn gedachten delen die ik bij het zien van de volgende foto´s had.

Fotos:  Expecting & Transition

Een van mijn favoriete foto’s is, de foto Expecting  omdat die het meest vertrouwd aanvoelde.

Bij mijn beide zwangerschappen heb ik een fotoshoot gehad. Eén van de foto’s lijkt  op deze. In het begin was ik nogal bang om naakt te poseren, maar achteraf ben ik blij dat ik ‘mijn zwangere buikjes’ heb laten vastleggen. Bij mijn tweede shoot ging het makkelijker en heb ik mezelf als Demi Moore a la Vanity Fair met de bling bling sieraden laten vastleggen.

De foto Transition doet mij denken aan een wedergeboorte, aan een nieuw begin en aan het afsluiten van een turbulente hoofdstuk.

Zoals je ziet hangt de vrouw er letterlijk slap bij en moet nog alleen de vlakte raken voordat ze weer naar boven kan krabbelen.

Bij de foto´s Fish Eye Open kreeg ik het gevoel dat je je ogen (veel vaker) moet openen voor de mooie kleine dingen om je heen.

Bij Fish Eye Closed was voor mij de voornaamste boodschap dat je soms je ogen letterlijk moet sluiten om weer tot jezelf te komen.

 

Dutch  (linksboven) Wandering deden mij denken aan Johannes Vermeer.

Terwijl de foto Death Becomes her mij deed denken aan Andy Warhol en aan de Skull Diamond van Damien Hirst. Bij de foto Gold (rechts) kon ik niets anders dan aan kunstenaar Gustav Klimt denken.

De serie Pure Imagination is zoet.

In de tweede oorlog heeft kunsthandelaar D.A. Hoogendijk (grootvader) een Joodse familie geholpen. Als dank gaf de familie in 1945 een poppenhuis kado.  Als jongste kleinkind heeft Mickey het in nu in bezit en heeft ze als klein meisje jaren met dit poppenhuis gespeeld.

Haar moeder  droomde ervan om dit poppenhuis samen met haar op te knappen en opnieuw in te richten. De poppenhuis was in de vergetelheid geraakt totdat Mickey tijdens een verhuizing het huis weer vond.

 

Mickey zette het poppenhuis in haar tuin (Austin Texas) en fotografeerde het in twee series.

Eén serie is gefotografeerd in zonlicht en de ander in maanlicht. De serie heet Pure Imagination, vernoemd naar het lied uit de film Willy Wonka and the Chocolate Factory uit 1971. Hoofdrolspeler zingt daarin ‘  There is no life I know, To compare with Pure Imagination’.

Aan de foto’s is niet te zien dat Mickey Hoogendijk sinds 2009 (eigenlijk nog best kort) fotografeert. Het zijn allemaal prachtige, intense en vooral krachtige kunstzinnige foto’s.

Net als Mickey zelf. Als je durft om je fantasie te gebruiken of te luisteren naar wat een foto jouw te zeggen heeft dan kan dit museumbezoekje erg vurig worden. Ga, kijk en voel!

Wat ik fantastisch vind is dat er ook donkere modellen op de foto’s staan. Dat zie ik niet vaak. Ik geloof dat na deze eerste museale tentoonstelling er meer zullen volgen. Ik kijk al uit naar de volgende.

De tentoonstelling ‘Through the Eyes of Others’ is te zien tot en met 9 juli aanstaande.

Voor meer informatie: Jan van der Togt.

Ga jij naar de tentoonstelling?

Vanavond sluit ik af met Mickey´s woorden “Kijk je ogen uit. Gebruik je verbeelding!” Ik heb dat gedaan en dat resulteerde in een innige museumbeleving. Ik ben benieuwd wat jouw gedachten zijn bij bovenstaande foto’s.

Veel liefs,

Sandra

Sandra Singh

Hoi! Ik ben Sandra Singh een kunstliefhebber. In mijn vrije tijd bezoek ik het liefst een museum. Sinds 1 april 2014 schrijf ik mijn kunstbelevingen op. Mijn blog zie ik als mijn kunstdagboek. Dank dat je mij leest! Liefs,

11 reacties

  1. Lieve Sandra,
    Vandaag met een goede vriendin naar Mickey’s fototentoonstelling geweest in het van der Togtmuseum.
    Prachtig, die grote foto’s met eigen ogen te bekijken. Onder water,; de zwangere vrouw, indrukwekkend. Heel veel dank voor jouw tip, alhier. Liefs, Fea

  2. Om eerlijk te zijn had ik niet verwacht dat je zo mooi kon schrijven. Jouw bescheidenheid vleit je. Keep up the good work!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.