World Press Photo 2017

Vanaf vandaag opent World Press Photo 2017 in de Nieuwe Kerk in Amsterdam.

Het is de zestigste editie van de tentoonstelling en voor mij de vierde keer dat ik over de tentoonstelling schrijf. In 2014 heb ik mezelf gedwongen om naar World Press 2014te gaan. Als angsthaas was ik bang om te kijken naar al het leed in de wereld. Pas op het allerlaatste moment ging ik over de drempel.

In 2015 werd ik, tot mijn verbazing, uitgenodigd voor een press-review.

Daar werd ik na lange tijd geconfronteerd met de foto die mij de-World-Press-angst heeft ingeboezemd. Hoe gek het ook klinkt, sinds dat jaar, kijk ik uit naar deze expositie. Het is namelijk DE tentoonstelling die mij  ieder jaar down-to-earth brengt.

Na een poosje moet ik weer met beide benen op de grond gezet worden.

Want als ik dat niet doe dan zal dat piepkleine ijskoud steentje dat ik in mijn hart heb verder groeien. Dat steentje heeft een naam; immuniteit. In mijn hectische leven is World Press Photo een moment van bezinning in de gotische ruimte van de Nieuwe Kerk Amsterdam.

Als eerst wil ik je twee foto’s laten zie die als campagnebeeld voor World Press Photo 2017 zjin gebruikt. Momenteel kom je ze in Amsterdam overal tegen.

Op de zwart-wit foto staat Hellen Alfred afgebeeld. Zij heeft dezelfde leeftijd als ik heb, 41 lentes jong. Ze woont in de Zuid-Soedanese hoofdstad Djoeba en heeft geestelijke problemen. In Soedan worden zulke aandoeningen geassocieerd met hekserij.  Fotograaf Robin Hammond heeft 15 mensen ontmoet met een psychische aandoening. Eén daarvan is  Hellen.

In een draagbare studio heeft hij haar gefotografeerd om haar zo een identiteit te geven. In haar eigen land is ze namelijk onzichtbaar, buitengesloten en wordt ze gezien als een gevaar voor de samenleving. Hammond won de 2de Prijs Enkel Beeld in de categorie Mensen.

Toen ik de foto met de schildpad erop voor het eerst, en erg vluchtig bekeek,  dacht ik dat de zeeschildpad omringt was met een soort felgekleurde zeewier.

Helaas is dit niet zo, deze dikkopschildpad zit verstrengeld in een achtergelaten vissersnet. In het noordoosten van de Atlantische Oceaan zijn de schildpadden door de natuurbeschermingsorganisatie International Union for Conversation of Nature gemarkeerd als bedreigd. De foto is genomen door Francis Perez heeft de 1ste prijs Enkel Beeld ontvangen in de categorie Natuur.

Begin van deze maand heb ik voor het eerst met mijn koningskoppel uitgebreid gesproken over homogeweld.

Op de vraag ‘Maar waarom dan mama?’ kon ik geen antwoord geven. Het is eigenlijk van het zotte dat in een modern tijd als nu, waar alles kan, iedereen zichzelf mag en kan zijn,  de beste technologieën voor het oprapen liggen er nog steeds haat jegens homo’s is. Ik kan en wil dat niet bevatten.

Giovanni Capriotti maakte deze foto van een homovriendelijke rugbyteam in Toronto in Canada.

Het team is opgericht om de gedachte te verwerpen dat homoseksuele mannen geen mannelijke sporten zouden beoefenen. Ik vind het een top–foto omdat de mannen niet als cliché- homo worden uitgebeeld.

Voor het aanleggen van de Dakota Acces Pipeline (DAPL), een ondergrondse oliepijpleiding van 1.866 kilometer lang.

Voor het deel dat het dichtste bij het Sioux-reservaat Standing Rock lag moest er nog toestemming van de overheid komen. De protestacties bij Lake Oahe kregen internationale aandacht. De foto is gemaakt door Amber Bracken en kreeg de 1ste Prijs Series in de categorie Hedendaagse Kwesties. 

Twee keer in de maand gaat er een helikopter naar de kleine nederzetting in de buurt van de rivier Beneden-Toengoeska in het hoge noorden van Rusland.

In de winter is het – 45 graden en dichtstbijzijnde dorp ligt 300 kilometer verder.

De nederzetting is volledig geïsoleerd van de buitenwereld maar volgens fotograaf Elena Anosova zijn de 100 inwoners er  ‘erg happy’ en heeft niemand er psychische problemen. Dat komt omdat plaatsten als deze, volgens de fotograaf, altijd hetzelfde en weg van de drukte blijven. Anosova kreeg de 2de Prijs Series in de categorie Dagelijks Leven. Een bijzonder weetje: honden slapen het gehele jaar buiten.

Vorig jaar stierf voormalig president van Cuba en leider van de communistische revolutie Fidel Castro.

Op de foto (links) zie je een kapperszaak in Oud –Havana en een woning in Santiago de Cuba. Ik vind het prachtige foto’s omdat ze echt een Cubaans-tintje hebben welke ik alleen uit films ken. De foto’s kregen de 1ste Prijs Series in de categorie Dagelijks Leven en zijn gemaakt door Tomas Munita.

Als er dan toch oorlog moet zijn, laten we overal ter wereld de inwoners van de Spaanse stad Ibi na doen.

Op 28 december spelen ze een militaire coup na, waarbij ze elkaar bekogelen met bloem, eieren en vuurwerk afsteken.

Er zijn twee strijders; een groep grijpt de macht in de stad en schrijft ‘gekke’ wetten uit en de inwoners die zich er niet aan houden krijgen een boete. De andere groep Het Verzet probeert de orde te herstellen. De boetes worden aan het eind van de dag gedoneerd aan een goed doel.

Gevangenen slapen hier op een trap in de Quezon City Jail in Manilla.

Slechts eén man kijkt recht in de lens van fotograaf Noel Celis. Zie jij hem? Hij kreeg voor de foto de 3de prijs Enkel Beeld in de categorie Reportage.

Ik wil je nu twee foto’s laten zien. Hoewel ze verschillend van aard zijn, zijn de foto’s beide erg heftig. Ze laten allebei ‘geweld’ zien.

Vlak voor kerst werd de Russische ambassadeur Andrey Karlov tijdends een toespraak in een galerie in Ankara vermoord.  Het wreedst van deze foto’s vind ik dat de linkerfoto het moment voor de moord is. Heel bizar om deze twee foto’s in deze opstelling te zien. De foto is gemaakt door Burhan Ozbillici en won de 1ste Prijs Series in de categorie Hard Nieuws.

De 1ste Prijs Series in de categorie Natuur ging naar deze foto van Brent Stirton.

De zwarte neushoorn is gedood voor zijn hoorn. De vraag naar hoorn van neushoorns is groot in Azië. Hoorn wordt gebruikt in traditionele geneeskunde. Ik werd echt heel treurig van deze foto. Ik vind mensen die dieren geweld aan doen laf!

Om niet al te zwaarmoedig te eindigen met dit stuk wil je een  ‘kunstwerk van moeder Aarde’ laten zien.

De grond van een vlinderreservaat in Mexico is bedekt door monarchvlinders De foto is genomen door  Jaime Rojo en kreeg de 3de Prijs Enkel Beeld in de categorie Natuur. Na een daling van 90 procent van het aantal vlinders werd afgelopen winter eindelijk weer een stijging in aantallen & een keerpunt voor de soort gezien.

Wat vond ik van World Press Photo 2017?

Net als iedere editie vertelt elke foto steeds een verhaal waar je leert over andere gewoonten en  gebruiken.  Ook leer je andere culturen kennen. Dit jaar vond ik de foto’s niet zwaar op de hand desondanks zet de expositie mij weer met beide benen op de grond .

Nieuw in de tentoonstelling is de audiotour waarin twintig fotografen hun persoonlijke verhaal met het hoe en waarom van hun winnende foto (‘s) vertellen. De tour is verkrijgbaar voor 2 euro.

World Press Photo 2017 is te zien tot en met 9 juli 2017.

Voor meer informatie: de Nieuwe Kerk.

Een fijn paasweekend &  wees lief voor elkaar,

Liefs,

Sandra

Sandra Singh

Hoi! Ik ben Sandra Singh een kunstliefhebber. In mijn vrije tijd bezoek ik het liefst een museum. Sinds 1 april 2014 schrijf ik mijn kunstbelevingen op. Mijn blog zie ik als mijn kunstdagboek. Dank dat je mij leest! Liefs,

Eén reactie

  1. Mooie expositie. Een paar jaar geleden ben ik ook geweest. Heel indrukwekkend. De echte wereld krijg je daar te zien. Leuk om op deze manier mee te genieten van de expositie.

    Groet, Jeanine.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.