Degas: Passion for Perfection
Regisseur: David Bickerstaff
Jaar: 2018
Genre: Kunst, Biografie
Speelduur: 85 minuten
Taal: Engels
Release: 28 februari 2019
Acteur: Trevor Allan Davies (Edgar Degas)
Stem Edgar Degas: James Faulkner
Verhaal
De film neemt de kijker mee naar het Fitzwilliam Museum in Cambridge waar de tentoonstelling ‘Degas: Passion for Perfection‘ te zien was van 3 oktober 2017 tot en met 14 januari 2018. De tentoonstelling toonde het complete oeuvre van de Franse kunstenaar Edgar Degas. Naast de vele beroemde schilderijen waarin ballerina’s de hoofdrol spelen, laat Degas: Passion for Perfection nooit eerder vertoond werk van kunstenaar zien.
De titel van de film Degas: Passion for Perfection
De titel heeft de naam als de tentoonstellingen. De expositie werd niet alleen in het Fitzwilliam Museum gehouden maar ook in het Denver Museum van 11 februari 2018 tot en met 20 mei 2018.
Daarnaast verwijst de titel naar de drang van perfectie die Degas had. Voor hem was een kunstwerk nooit af.
Tot aan zijn dood bestudeerde hij oude meesters en bleef hij loyaal aan wat hij geleerd had van zijn leermeesters. Een daarvan was Jean Auguste Dominique Ingres die hem leerde om lijnen te tekenen en mede daardoor een compositie te bepalen.
Vanwege zijn drang naar perfectie blijft Degas een groot deel van zijn leven een kopiist. Tegen kunsthandelaar Ambroise Vollard vertelt hij dat een kunstenaar veel moet kopiëren totdat je je de techniek onder controle hebt. Pas daarna kun je zelfs aan de slag met creëren.
Aan het eind van zijn leven was Degas bijna blind maar toch vastberaden om ‘zijn’ kunst te maken. Het liefst zo realistisch mogelijk. De documentaire laat zien dat Degas nooit tevreden was over zijn werk. Om die reden bewaarde hij alles wat hij maakte in zijn studio, verkocht hij geen enkel werk (alleen onder bijzondere omstandigheden) en signeerde hij bijna geen enkele tekening.
Afbeelding: Fitzwilliam Museum
Openingsscène
Er komt een kistje in beeld. Rechts van het kistje staat een bakje met pastelkrijtjes. Daarna zien we een hand/arm van een blanke man, op leeftijd, die aan het tekenen is. Zo te zien met houtskool. Na deze scene wisselt het beeld van het tekenen naar tekeningen en sculpturen.
De openingsscène eindigt (vanaf de zijkant gezien) met een buste van Edgar Degas op 72 jarige leeftijd gemaakt door beeldhouwer Paul Paulin. De buste komt uit de collectie van het Metropolitan Museum of Art in New York.
Fotocredits: Wikipedia.
Wat vond ik van de film?
De film is fantastisch gefilmd! Als fervent museumbezoeker heb ik enorm genoten van kunstwerken die in de documentaire te zien zijn. Door de vele close-ups, lifts, tilts en soms (vermoed ik) rijdende camera kun je ze heel goed en vooral rustig bekijken.
De documentaire laat zien wie Edgar Degas was via verklaringen van vrienden en brieven van Degas. Deze worden voorgelezen door acteur James Faulkner.
Degas gaf aan dat hij geen impressionist was maar een individueel die kunst maakte. Hij zag niets in en plein air schilderen en bleef veel liever in zijn studio. Er wordt heel kort ingegaan op de politieke voorkeur van Degas en op het feit dat hij een antisemiet was en langzaam aan al het contact met zijn Joodse vrienden verbrak.
Ook curatoren, kunsthistorici, kunsthandelaren en kunstenaars geven hun kijk op het leven van Degas.
Net als in de tentoonstellingen wordt in de documentaire het verloop van het ouvre van Degas weergegeven. Ik moet bekennen dat ik mij nooit verder dan de ‘danseurs’ hebt verdiept. Voor mij was dit een eerste kennismaking met ‘ de andere kunstwerken’van Degas.
Ga je mee kunst kieken? Ik wil je drie kunstwerken laten zien.
Het schilderij ‘De Familie Bellelli’ wordt gezien als het meesterwerk van Degas. Op het schilderij is zijn tante Laure afgebeeld met haar echtgenoot de baron Gennaro Bellelli en hun twee dochters Giulia (kijkt de toeschouwer aan) en Giovanna. Hoewel het niet duidelijk is wat er tussen die twee volwassenen speelt, is de spanning te snijden. Als kunstenaar laat Degas hier zien dat hij familieproblemen niet uit de weg gaat en de realiteit niet mooier maakt.
Fotocredits: Wikipedia.
Male Nude (1856) heb ik ooit gezien op een kalender. Het schilderij is nooit afgemaakt. Kijk maar eens naar de voeten.
Fotocredits Wikipedia.
Ik wil je vragen (als je het haar kent) om de ‘De kleine danseres van veertien jaar’ voor de geest te halen. Ze is een van de bekendste sculpturen van Degas en zit in de vaste collectie van de National Gallery of Art in Washington.
Wat zie je? Zie je dat ze is gemaakt van was, een stoffen tutu aan heeft. Zie je ook dat ze echt haar heeft met een lint erin? In de documentaire is ze prachtig gefilmd. Mocht je de film niet gaan bekijken dan kun je haar in dit filmpje alsnog bewonderen: de kleine danseres van Degas.
Net als de film eindig ik mijn blog met een quote van Degas “Art is not what you see, but what you make others see”.
Degas: Passion for Perfection gaat volgende week in première. Ga jij naar de biosccoop?
Fijne avond (en slaap lekker voor straks!)
Liefs,
Sandra
Jammer dat de man zo slecht met vrouwen kon omgaan. Op artistiek gebied een genie, maar sociaal gezien een hork. Ook dat maakt deze prima docu wel duidelijk.
Leuke stuk wil echt die film zien ❤ zal je laten weten wat ik vind van het.
Je hebt mij weer eens overtuigd. Ik ga kieken!