Hollandse Meesters uit de Hermitage

“Lang geleden zijn ze neergestreken in de Hermitage. Al enkele eeuwen is dit hun huis”

Michail Petrovsky, directeur van  Staatsmuseum de Hermitage in Rusland, zegt dit over de Hollandse Meesters die in de Hermitage wonen.

Vanaf aanstaande zaterdag kun je naar de tentoonstelling ‘Hollandse Meesters uit de Hermitage. Oogappels van de tsaren’.

Voor de expositie zijn drieënzestig werken van vijftig schilders geselecteerd uit de Hollandse Meesters- Hermitagecollectie. De collectie bestaat uit 1500 schilderijen en is daarmee de belangrijkste verzameling Hollandse schilderkunst buiten Nederland. De basis voor de kunstcollectie is gelegd door Catharina de Grote.

In de tentoonstelling zijn er zes schilderijen van Rembrandt te zien. In mijn review laat ik er drie zien.

De tentoonstelling begint  met het schilderij  Jonge vrouw met oorbellen ( 1657).

Het is een echt-een-Rembrandt schilderij. Al vanaf een afstand zie je de sieraden en de parelsnoer in haar kapsel fonkelen. Trots laat ze, aan alle museumbezoekers, haar parel oorbel zien.

Mijn eerste gedachte was “Wie was er het allereerst geschilderd? Het meisje met de parel van Vermeer? Of dit schilderij”.  Dit schilderij was eerder op de schildersezel-wereld . Vermeer schilderde zijn meisje rond 1665.

Wat bijzonder is dat de verpakking waarmee het schilderij naar Nederland getransporteerd is, ook te zien is.

flora rembrandt

Ook bij het zien van  het schilderij ‘Flora’ (1634) heb ik meteen eén gedachte.

Het kleurgebruik doet mij sterk denken aan de vier seizoenen van Arcimboldo. In mijn kijkenthousiasme deel ik mijn gedachte met een andere museumbezoeker. Zij blijkt een kunsthistoricus (ik ben haar naam vergeten) te zijn en vertelt mij dat dit schilderij ooit met de Flora’s van Arcimbolo heeft gehangen in een tentoonstelling. Volgens haar was dat in 1987. Hoe bijzonder!

Het schilderij staat ook op het tentoonstellingsaffiche afgebeeld. Wat zie je?

Flora, de Romeinse godin van de lente en vruchtbaarheid. Ze is gekleed in een schitterend gewaad. De details zijn oogverblindend mooi.

Ik geloof dat ik een minuut of twee voor dit schilderij heb gestaan toen ik pas zag hoe lang haar golvende haren zijn. Heel even leek het of ze aan het loensen was. Ook haar vind ik prachtig! Alles is fantastisch aan dit schilderij; de borduursels, de glans van de stof, haar bloemenkrans, de rood-witte tulp die naar beneden hangt.

Ik snap heel goed dat dit juweeltje destijds gekocht is door Catharina.

‘Man zittend aan een schrijftafel’ (1631) is een van de eerst portretten die Rembrandt na zijn verhuizing naar Amsterdam heef verkocht.

We zien, zoals de titel al zegt, een man zittend aan een schrijftafel. Ik vermoed dat hij met zijn linkerhand het papier vasthoudt zodat het niet naar beneden schuift.  Aan zijn handen is te zien dat de man redelijk op leeftijd is. Ik kan opnieuw niets anders uitbrengen dan: Prachtig!

Arent Gelder was, na 1660 een van de laatste leerlingen van Rembrandts atelier.

Hij schilderde zichzelf op Zelfportret met een ets van Rembrandt (ca 1700 / foto rechts). De ets in zijn hand staat bekend als de Honderguldenprent; het bedrag dat Rembrandt voor zijn ets kreeg. Er zijn nog steeds twijfels of de geportretteerde Arent Gelder is.

Pieter Lastman was de leermeester van Rembrandt en stond bekend om zijn vernieuwende stijl in historiestukken (klassieke geschiedenis, Bijbelse vertellingen en mythologie).

Ik heb nog nooit eerder een schilderij van hem gezien. De voorstelling op dit schilderij Abraham en de drie engelen (1623) heb ik wel een paar keer op andere schilderijen en etsen gezien.

Ik heb er letterlijk vol verbazing naar gekeken. Ik ben (denk ik) gewend geraakt aan het feit dat engelen statig en charmant worden afgebeeld. Deze voorstelling is anders: de engelen hebben aardse kleding aan en zien er een behoorlijk menselijk en vooral niet lichtvoetig zwevend uit. Wat meteen opvalt is dat er een engel in de schaduw staat terwijl eén been in het licht te zien is. Best innovatief van Lastman.

Van de Amsterdamse kunstenaar Herman van Aldewereld  (1628/29 – 1669) zijn niet veel werken bekend.

Het is dan ook bijzonder, dat ook dit schilderij De zangles/ Het concert (1652) net als de Rembrandts, weer even terug is op de plek waar hij gemaakt is.

Naar dit schilderij heb ik het langst gekeken. (Sorry, Rembrandt!) Ik kon mijn ogen er letterlijk niet van afhouden zo mooi vond ik het!  Vooral de doorzichtige sluier van de vrouw met een bladmuziek op haar schoot is erg goed geschilderd. Op haar hand zag ik ook een gek ‘streepje’ verf zitten. Jammer genoeg kon niemand kon mij vertellen wat dat was.

Ik laat je een aantal kunstwerken zien die op de tweede verdieping te zien zijn.

Het is nog steeds niet bekend wie er model heeft gestaan op het schilderij Portret van een man (1650) van Frans Hals. Ik vind dat de man erg veel weg heeft van Sylvester Stallone. Wat vind jij?

Het schilderij ‘Bezoek aan een kunstenaarsatelier’ (Quiringh van Brekelenkam -1659) was in Rusland abnormaal populair dat het op een vaas van de Keizerlijke Porseleinenfabriek gereproduceerd werd.

De vaas werd beschilderd door Vasili Mesjtsjerkakov en is in ook in de tentoonstelling te zien.

Als ik je een kunstkijk-advies mag geven; als er in een tentoonstelling schilderijen te zien zijn van de natuur sla die dan vooral niet over.

Het is soms verfrissend om te kijken naar al dat groen, de bomen met hun gebogen en vreemde takken.  Het allermooiste van natuurschilderijen is dat er vaak eén mensfiguur op afgebeeld (eigenlijk verstopt) staat. Zo ook op Het Moeras (1665) van Jacob van Ruisdael.

Dit schilderij werd door een onbekende kunstenaar ook op een vaas beschilderd en is ook te zien in de expositie.

Mustsee!

In een ruimte ergens op de tweede verdieping kun je exact de herkomst van de Hermitagecollectie Hollandse Meesters zien. Bovendien kun je zien welke schilderijen de tsaren hebben gekocht.

Wat vond ik van de tentoonstelling?

Een klein beetje magisch omdat je naar Rembrandts  kijkt, die pal naast de plek hangen waar ze ooit geschilderd zijn.

In eerste instantie was het de bedoeling dat de Hollandse Meesters nooit uit de Hermitagecollectie naar Amsterdam zou komen. Ik vond het om die reden dan extra speciaal om naar schilderijen te kijken die normaliter in het Staatsmuseum Hermitage in St. Petersburg hangen. Ik ben weer es verliefd op een tentoonstelling!

Tot wanneer?

Hollandse Meesters uit de Hermitage, Oogappels van de tsaren is te zien tot en met 27 mei 2018.

Museumkaarthouders betalen een toeslag van € 10, –.   Dat is best prijzig. Ik vermoed dat het komt door de  verzekering van de schilderijen. Over een paar weken staan de feestdagen weer voor de deur wie weet kun je de Kerstman lief aankijken.

Voor meer informatie: Hermitage Amsterdam

Welterusten!

Liefs,

Sandra

Sandra Singh

Hoi! Ik ben Sandra Singh een kunstliefhebber. In mijn vrije tijd bezoek ik het liefst een museum. Sinds 1 april 2014 schrijf ik mijn kunstbelevingen op. Mijn blog zie ik als mijn kunstdagboek. Dank dat je mij leest! Liefs,

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.