Film: China’s Van Goghs

Vanochtend ben ik naar de film China’s van Goghs geweest en kwam terug als fan van regisseur Yu Haibo en van schilder Xiaoyong Zhao.

Yu Haibo is tien jaar geleden begonnen met vastleggen van schilders die meesterwerken naschilderen. In 2006 won hij de tweede prijs van Word Press Photo in de categorie Arts and Entertainment met zijn reportage over de kunstschilders in Dafen.

China’s Van Gogh’s

In het dorp Dafen, in de stad Shenzhen in het Zuiden van China, worden jaarlijks miljoenen kopieën van Westerse meesterwerken geschilderd. In talloze schildersstudio’s worden per maand honderden replica’s met de hand gereproduceerd. Een van de schilders is Xiayong Zhao, die in twintig jaar tijd, samen met zijn familie ongeveer 100.000 Van Goghs reproduceerde.

REPEAT. Schilderen, eten en slapen.

De schilders leven en slapen op de vloeren van piepkleine studio’s tussen waslijnen vol honderden meesterwerken om de soms grootschalige orders op tijd af te krijgen. Als ze, na het harde werken, een paar dagen vrij zijn gaan ze naar een karaokebar, drinken biertjes, worden dronken, discussiëren ze over het leven en praten ze vooral over de kunstenaar Vincent Van Gogh.

Ik heb nog nooit zoveel verhalen en discussies over Van Gogh gehoord.

Als ze een keer een vrije avond hebben kijken het liefst een film over Vincent  “Vha Gowww”.  Het liefst naar Lust for Life (1956) waarin Kirk Douglas  Van Gogh speelt.   Hij heeft er vier Oscarnominaties voor Beste Acteur voor gekregen.  Helaas bleef het bij nominaties. Douglas kreeg wel een Golden Globe als beste drama-acteur voor zijn rol.

Zoals je inmiddels  weet heb ik “intussen” een lijst van oude films die ik nog moet gaan bekijken. Lust for Life heb ik zojuist bijgeschreven.

Na het zien van de film krijgt Xiaoyong Zhao het gevoel dat het tijd word om de originele werken van Van Gogh in te zien. Hij kent ze tot nu toe alleen van ansichtkaarten, boeken en posters. Bovendien wilt hij de galerij ook bezoeken waar zijn doeken verkocht worden.

Op naar Amsterdam. Naar het Van Gogh Museum.

Eindelijk is voor Xiahong Zhao het moment aangebroken dat hij de schilderijen De Aardappeleters, Amandelbloesem,  Sterrennacht, Caféterras bij Nacht en de Zonnebloemen in het echt kan bewonderen.

In eén oogopslag ziet hij meteen dat zijn kunstwerken er anders uitzien en dat de kleuren soms afwijken. Een ontroerend moment.

Bij het schilderij de Zonnebloemen blijft Xiahong Zhao tien minuten staan.

Ook komt hij erachter dat de een van zijn beste klanten een Amsterdamse kunsthandelaar een souvenirshop blijkt te zijn. Dit is een heftig moment voor Xiahong. Hij vraagt zich af of zijn kunstwerken wel onder “Kunst” vallen? En of hij wel voldoende betaald krijgt voor zijn canvassen als hij ontdekt voor welk prijs die worden verkocht?

De schilderijen in mijn blogpost zijn de replica’s van Xiayong Zhao.

Na het zien van de film moest ik voor mijn gevoel ook een bezoekje brengen aan de souvenirshop waar de olieverfschilderijen verkocht worden. Ik moest de kunstwerken van Xiayong Zhao zien!

In de film gaat de reis verder naar Saint-Rémy-de-Provence en naar de rustplaats van Van Gogh in Auver-sur-Oise.

China’s Van Goghs is een prachtige film.

Het gaat niet alleen over Vincent Van Gogh maar ook over vriendschap, de liefde voor een vak, het leven, over keuzes maken, over dromen. Na het bezoek in Amsterdam besluit Xiayong Zhao ook zelf te gaan schilderen en zijn eigen pad te gaan volgen. Dit doet hij naast het maken van de replica’s.

In de film zitten naast ontroerende momenten ook hele grappige scènes. Een daarvan is een conversatie tussen twee schilders over een zelfportret van Van Gogh waarbij de verhoudingen niet kloppen. Het is een erg lachwekkende scene mede door het schilderij zelf.

Met een gek gevoel verliet ik vandaag de bioscoopzaal.

Vincent Van Gogh verkocht maar een schilderij in zijn leven en Xiayong Zhao 100.000 replica’s. Bizar toch? Wat zou Vincent daarvan vinden?

Misschien krijg ik het antwoord wel van Van Gogh zelf? Als Van Gogh groupie moet Vincent ook maar eens in mijn dromen komen. Vanavond is een geschikt moment vind ik. Zhao heeft hem ook in een van zijn dromen ontmoet. In de trailer van de film beschrijft hij zijn droom.

De harde waarheid

Van Gogh schilderde in de periode van 1880 – 1890 ongeveer 900 schilderijen en tekende 1100 werken op papier. Puur met het doel om beter te worden in zijn vak en het volgen van zijn droom. Xiayong Zhao maakte in een periode van twintig jaar, 100.000 kopieën om zijn gezin te onderhouden.

Eén ding is zeker: De manie rondom Van Gogh schilderijen blijkt niet te zijn verdwenen!

China’s Van Goghs is vanaf 15 december te zien in de filmtheaters en via filmhuis.

Met dank aan Gerard Weiler.

Liefs en een fijne avond,

Sandra