Mombakkes

Afrikaanse maskers wie kent ze niet?

Volgens mij heeft iedereen op deze wereldbol er ooit eentje (al dan niet live) gezien. De meeste die getoond worden zijn meestal van die “enge” (vind ik) en dat beeld blijft dan ook een hele tijd op je (lees; mijn) netvlies hangen.  Brrr.

Maskers uit Afrika worden gebruikt bij allerlei rituelen en ceremonies zoals bij een geboorte, genezing, inwijding en zelfs geestenuitdrijving.

Vaak gaat dit samen met stammendans en tribalmuziek.

Vanochtend ben ik naar de tentoonstelling Magisch Afrika geweest waarin religieuze beelden en maskers uit Ivoorkust centraal staan.

Deze Afrikaanse maskers waren absoluut niet eng. Op enkele na (daar ben ik met een boog omheen gelopen) waren ze verre van eng. Ze hadden bijna allemaal een  mooie vorm,  zachte gelaatsuitdrukkingen, prachtige amandelvormig ogen en zelfs frisse kleuren.

Het maken van een masker vergt enorm veel tijd, fantasie en talent.

De maskers uit de tentoonstelling zijn ware kunstwerken, zeker als je bedenkt dat ze vervaardigd zijn met  primitieve gereedschappen!

De beeldhouwer snijdt uit losse hand, zonder werkbank, met steeds fijner gereedschap; de grove belijning geeft hij aan met een kapmes of machete, dan hakt hij verder met een dissel, brengt met een hamer en beitel details aan en verfijnt die met een mes.

Het gladmaken van het masker gebeurt met een mes, waarna het oppervlak met bladeren en zand wordt geschuurd. Tenslotte volgt een donkere beits op basis van bladeren en wordt het masker met palmolie ingesmeerd voor de glans.

Magisch Afrika is te zien tot en met 15 februari aanstaande.

De tentoonstelling bevat werken van kunstenaars uit de afgelopen twee eeuwen en laat zien dat Afrika en haar maskers innig verbonden zijn met elkaar.

Een piepklein minpuntje; er is een luxe aan informatie over de kunstwerken dat je na het zien van de tentoonstelling er dizzy uitkomt.  Dus als je gaat; minder lezen dan ik gedaan heb en vooral  (veel verder) kijken dan de maskers.

Fijne avond,

Liefs,

Sandra