Op 26 oktober 2016 kreeg ik een email met de uitnodiging van de première van de film Unknown Brood.
Regisseur Dennis Alink is sinds 2014 bezig om de documentaire Unknown Brood te maken. De aanzet van zijn film is dat hij van Broods oud-manager Koos van Dijk in een stoffige doos privétapes kreeg met opnames die Herman van zichzelf had gemaakt.
De bandjes waren meer dan vijftien jaar onaangeraakt. Van Dijk had ze zelf nog nooit bekeken en Broods familie wist niets van het bestaan van de tapes. Tijdens het bekijken van de tapes ontstond bij de regisseur het idee om Hermans eigen verhaal te vertellen.
Mijn aanleiding van de uitnodiging bleek mijn review te zijn die ik eerder dit jaar geschreven heb over de tentoonstelling Herman Brood, die te zien was in museum Jan van der Togt.
Zaterdag 19 november jl. ben ik naar de première geweest in het Koninklijk Theater Carré.
Na afloop van de film mocht ik ook aanwezig zijn bij de borrel voor familie, vrienden, kennissen en de filmcrew. Echt een eer!
Voor het eerst maakte in kennis met Herman Brood.
Ik had verwacht dat ik naar een “echte” documentaire zou kijken maar de docu is toch meer een intieme film geworden. Vanaf het eerste moment duik je meteen in de wereld van Herman Brood.
Herman de Vlogger.
Ik krijg ook meteen een lach op mijn gezicht. Herman Brood is naar mijn mening de eerste vlogger van Nederland. Alles wat hij heeft vast gelegd lijkt wel op een documentaire. Op de borrel blijkt dat iedereen dezelfde gedachte heeft en het met elkaar eens is. Daar werd natuurlijk op geproost!
Unknown Brood raakt je.
De geplande zelfmoord loopt als een dikke knalrode verfsliert door de documentaire. Ik vind het pijnlijk om te zien hoe Herman zich gekweld voelt en het leven niet gezellig genoeg vind.
In bijna al zijn nummers komt het woord “suicide” wel voor.
Ook tijdens het hoogtepunt van zijn carrière is de rock ” roll ster nog steeds bezig om zijn zelfdoding in kaart te zetten. Hij blijkt er constant mee bezig te zijn. In de film komt duidelijk naar voren dat Herman al (veel te )vroeg bezig was om zijn zelfmoord aan de wereld aan te kondigen.
Ontroerende momenten zijn die van Herman als vader. Herman is dan even geen kunstenaar of popidool maar gewoon een vader dat liedjes zingt met zijn dochter.
Het is ook de eerste keer dat ik Herman Brood in zijn jonge jaren en ook nuchter heb gezien. Nuchter en mooi. Mooi en verlegen.
De laatste scene is in een van de reviews al verklapt dus doe ik dat maar ook in de mijne.
Het plot zal de kijker in vervoering brengen. Je ziet Herman de trap oplopen naar het dak van het Hilton. Tijdens deze scene voelde ik een traan, zo dik als een verfsliert, rollen over mijn linkerwang. Had ik maar lef gehad om destijds een praatje te maken met Herman.
Unknow Brood is een fantastische documentaire.
Het is beeld dat je te zien krijgt is afwisselend. Zonder dat je het door hebt zit je anderhalf uur te kijken naar het leven van Herman Brood. Geen wonder dat de film is genomineerd voor de Dutch Competition en Music Documentary Section van de IDFA.
Unknow Brood is een aanrader! Ook voor niet-fans!
Langs deze weg wil ik Bobbie Roelofs ook in het zonnetje zetten, zij heeft de film fantastisch in elkaar gemonteerd. Er is geen enkel “pitje” of een gekke overloop te zien! Carré bedankt dat ik bij de première, inmiddels een fijne herinnering, mocht zijn!
Herman, rust zacht daarboven.
Liefs,
Sandra
Was een top film en een top avond!
Dat was het zeker Mike. Een mooie herinnering hebben we erbij! Liefs,