Bewaarplek

Het depot van een museum is een plaats waar het publiek niet mag komen.

Sommige kunstwerken zullen het depot nooit verlaten en het zaallicht nooit op hun doek voelen.

Waarom dat zo is, laat het Mauritshuis zien in de nieuwe tentoonstelling Hoogte- en dieptepunten uit het depot.

De collectie van het Mauritshuis bestaat uit ongeveer 850 collectiestukken.

Deze bestaat grotendeels uit schilderijen. In het museum worden er ongeveer 250 permanent tentoongesteld en nog 150 in de Galerij Prins Willem V.  Ook worden er 150 stukken langdurig in bruikleen gegeven aan musea in binnen- en buitenland. In het depot worden ruim 300 kunstwerken bewaard.

Uit die 300 schilderijen zijn er 52 uitgezocht speciaal voor expositie Hoogte- en dieptepunten uit het depot. 

Bij het binnentreden van de tentoonstellingsruimte lijkt het op het eerste gezicht niet veel mis aan de schilderijen.

Het Mauritshuis geeft bij elke schilderijen waarom er voor gekozen om het kunstwerk niet op zaal te hangen.

Ga je mee kunstkieken?

Ergens tussen 1611 en 1624 maakte de Haagse schilder Jan van Ravesteijn in zijn atelier vierentwintig portretten van officieren uit het leger van stadhouder prins Maurits Oranje van Nassau.

De vijfentwintigste portret werd gemaakt door een onbekende schilder Fransise de Goltz. Op verschillende momenten kwamen ze allemaal in het depot van het museum te liggen. Normaal hangen er maar twee op zaal.

Voor deze tentoonstelling hangen ze nu sinds de achttiende eeuw weer voor het eerst samen.

Het grappige aan de schilderijen is dat ze allemaal, op een na, in dezelfde stijl zijn geschilderd. Een officier kijkt de andere kant op. Drie keer raden wie dat schilderij heeft geschilderd?

Al die schilderijen zo bij elkaar is erg mooi om te zien, maar ik snap wel dat ze niet allemaal tegelijkertijd getoond kunnen worden. Het zijn er teveel.

Het museum heeft een zeefdruk van Andy Warhol uit het depot gehaald.

In 1987 hing deze nog gewoon in de souterrain toen Beatrix nog koningin der Nederlanden was.  Na de verbouwing van het souterrain om de bezoekersstromen beter te reguleren was voor het schilderij geen plaatst meer.

In de huidige collectie met schilderijen van de vijftiende tot en met de achttiende eeuw past dit schilderij niet.  at een zonde!  Dit buitenbeentje wil ik best in bruikleen.

Ook het portret van Frederika Louise Wilhelmina van Pruisen past niet in de huidige collectie.

Het  schilderij is in 1841 gevonden op de zolder van het Mauritshuis. Er schijnen meerdere versies van jeugdportretten van Frederika te zijn.   Het rijksmuseum heeft er ook een. Het schilderij is gemaakt van pastelkrijt en heeft daardoor een zachte uitstraling. Ik vind hem prachtig!

Deze twee portretten van Pieter Pietersz zijn afzonderlijk van elkaar in het museum terecht gekomen.

Sinds 1953 (aankoop) was de man alleen en hing toen al in het depot. De vrouw kwam  hem (schenking door C.W. van Blijenburgh aan het museum) in 1996 vergezellen. Het is onbekend wie er zijn afgebeeld.

Wel blijkt dat beide portretten allebei geschilderd zijn op dezelfde stuk eikenhout en dat ze bij elkaar horen.

Wat een romantisch verhaal!  Ik geloof dat ze in het echte leven man en vrouw zijn geweest en dat hun liefde zo sterk is dat de panelen elkaar opgezocht hebben.

De serie vijf zintuigen: Gevoel, Gezicht, Gehoor, Reuk en Smaak zijn zo grappig weergegeven.

Ze zijn geschilderd door de Haarlemse schilder Jan Miense Molenaer. Het schilderij De Reuk met de poepbillen is mijn favoriet.  Je moet er maar op komen om de zintuigen op deze manier uit te beelden.

Dit schilderij Dode Zwaan van Jan Weenix heeft een te groot formaat voor de tentoonstellingszalen van het Mauritshuis.

De zalen hebben er gewoonweg geen ruimte voor. Het museum is op zoek naar een ander museum dat wel plaats heeft voor dit schilderij.

Foto: Mauritshuis.nl

In 1972 kocht het Mauritshuis het schilderij Fantasielandschap met Johannes de Evangelist op Patmos (1565) van de Vlaamse schilder Hans Bol met steun van de Vereniging Rembrandt en het Prins Bernhard Cultuurfonds.

Het schilderij raakte uit zicht in het depot.

Het blijkt nu dat dit schilderij nu wel past in de huidige collectie van het museum. Daarom is hij ingelijst en zal hij ergens een plek krijgen. Het bijzondere aan dit werk is dat hij geschilderd is met waterverf.

In de tentoonstelling is er één lege wand.  Het museum vraagt aan de bezoekers welke schilderij mooi genoeg is om een poosje uit  het depot halen.  Ik heb gestemd op het schilderij Elegant gezelschap in tuin van Louis- Gabriel Moreau.

Hoogte-en dieptepunten uit het depot is te zien tot en met 8 mei 2016.

Een kleine maar krachtige tentoonstelling waarin je antwoorden krijgt waarom er schilderijen in depot blijven staan.

Voor meer info kiek hier!

Slaap lekker en alvast een fijne week!

Liefs,

Sandra