Modern Contemporary Museum

Afgelopen woensdag ben ik voor het eerst naar het  Modern Contemporary Museum geweest.

Oftewel  het Moco Museum.Vorig jaar opende dit nieuwe museum haar deuren op het Museumplein in Amsterdam. Het is de allereerste museum in de wereld met een Banksy tentoonstelling. Het is ook de allereerste keer dat ik, als museumbezoeker, met hartjes-ballonnen welkom wordt geheten.

Het museum is een initiatief van Lionel en Kim Logchies, galeriehouders van de Lionel Gallery in Amsterdam.  De kunstwerken die getoond worden in het museum komen bijna allemaal uit een privécollectie en sommige werken zijn zelfs te koop.

Het museum is gevestigd in een pand genaamd Villa Alsberg

Het gebouw is een ontwerp uit 1904 van Eduard Cuypers. Hij was de neef van architect Pierre Cuypers die het Rijksmuseum en het Centraal Station Amsterdam ontwierp. Heb je deze twee gebouwen weleens met elkaar vergeleken? Zo niet, kiek eens op het internet. Het is bijzonder om te zien dat gebouw van het station veel weg heeft van het Rijksmuseum.

Villa Alsberg is tot en met 1993 bewoond geweest

De vila draagt de naam van de oprichter van het bank – en effectenbedrijf Siegmund, Goldberg & Co. In 2007 heeft het pand een grote renovatie gehad. Alles is in oorspronkelijke staat teruggebracht aan de hand van originele bouwtekeningen en fotomateriaal uit het Stadsarchief. Die glas-in-loodpanelen die ik heb bewonderd tijdens mijn museumbezoek bleken te zijn gereproduceerd en gerestaureerd. Inmiddels woont niemand er meer in en is het een kantoorvilla. Op de foto zie je het kunstwerk Forgive us for Trespassing.

Volgens mij weten we nu allemaal, dat we niet weten wie Banksy is

Wat moet ik over Banksy vertellen? Ik weet wel dat ik na het zien van de tentoonstelling The Art of Banksy stapelverliefd ben geworden op de kunstenaar.  Misschien komt het dat ik in al zijn kunstwerken wel de verborgen boodschappen kan zien. Zoals in dit beeld Cardinal Sin.In oude schilderijen lukt het mij nog steeds niet. Maar daar gaat het niet om bij kunst toch? Van kunst moet je gewoon genieten en het mooi vinden of juist niet.

Laten we snel kieken naar straatkunst met humor en een tikkeltje politiek.

De Mona Lisa is wel misschien het meest gekopieerde schilderij en ook wel het meest gepersifleerd.  Het laatste heeft Banksy ook gedaan. Zo heeft hij kunstwerken waarin Mona  Lisa te zien is met een bazooka  en eentje met een gigantische  smiley voor haar gezicht. Dit kunstwerk Mona Lisa Pink (2001)heeft twee versies; de  andere is heldergroen.

Bij dit werk moet ik ook meteen aan twee namen denken: Leonardo da Vinci en Warhol. Banksy heeft hier net als Warhol een sjabloon gebruikt.

Kids on Guns (2003) een silhouet van kinderen op een berg van geweren. Het blijft mij ontroeren. Ik vraag mezelf af wat de kinderen tegen elkaar zeggen. Troosten ze elkaar en zegt het jongetje tegen het meisje dat de oorlog snel voorbij is. Of beseffen deze kinderen niets en spelen ze alleen maar? Ik weet het niet.

Deze twee bekende kunstwerken van Banksy zul je wel kennen vermoed ik.

De Flower Thrower (2006) heb ik nog nooit in deze versie gezien. De gekleurde bloemen in vallen nu meer op in deze compositie.  Wist je dat het gezicht van prinses Diana op Banksy’s Di-Faced Tenner een combinatie is van haar gezicht en van Queen Elizabeth.

Vrolijke Agenten

Je zou het bijna niet geloven, maar deze agenten Smiley Coppers zijn beide twee meter lang. In plaatst van autoriteit uit te stralen, stralen ze vriendelijkheid uit. In al Banksy’s werken wordt bijna altijd het omgekeerde afgebeeld.  Dit zijn de eerste afdrukken die de kunstenaar “indoor” in een studio gemaakt heeft.

Daarnaast zie je het schilderij Rubber Ducky (2005/6). In eerste instantie zag ik de haai niet, pas toen ik een stap naar achteren deed zag ik hem.

Kunstverkoop en museumwens

Als fervente museumbezoeker moest ik enorm lachen toen ik Morons (2006) zag. “I can’t believe you morons actually buy this this shit”. Zou hij als kunstenaar verbaasd zijn dat mensen zijn werk kopen? Vast wel.

Zijn citaat is ook te leuk!  Wie weet is hij wel stiekem naar het Moco Museum geweest en heeft hij naar zijn eigen kunstwerken zitten kijken?

Kate Moss

Dit is een van de zeefdrukken van Kate Mose Grey (2005). Banksy heeft het in de stijl gemaakt van Warhol’s Marilyn. Het is het tweede werk van de kunstenaar waar veel vraag naar is. De originele afbeelding heeft Banksy op de badkamer muur in het appartement van Moss geschilderd als verassing tijdens haar huwelijksreis. Er zijn twaalf “Artist Proof” werken. Het zijn zwart witte versies met daarop de handtekening van de kunstenaar en het supermodel.

Als laatst wil ik je nog twee kunstwerken laten zien.

 Che Guevara (2000) en Love Hurts (2012). Ik moet weer denken aan Warhol toen ik de  Cubaanse guerrillaleider zag. In 1968 is hij ook door Warhol vastgelegd. De versie van Warhol geniet meer mijn voorkeur.

Mmmh..love hurst?

Dit werk is zo anders dan zijn andere kunstwerken.  Mijn hart maakt een sprongetje want ik vind het kunstwerk meer dan leuk. Ik hoor mezelf hardop denken; Heeft de kunstenaar een gebroken hart? Met wie had hij een relatie? Een man of een vrouw?  Heeft degene een geheimhoudingsplicht moeten tekenen?

Wat vond ik van het Moco Museum?

Kunstkieken in een monumentaal pand vind ik altijd een feestje. Ondank de luchtigheid  van de kunstwerken zijn sommige kunstwerken toch zwaar beladen. Zoals het sculptuur Cardinal Sin welke gebaseerd is op verschillende misbruikschandalen in de katholieke kerk.  De boodschap is duidelijk.

Wat ik erg leuk vond is het fotobord bij de ingang. Dat zou elke museum moeten hebben! Subliem!

Tot wanneer?

Voorlopig blijven de  kunstwerken tot in de lente van dit jaar hangen in het Moco Museum. Het is een vaste collectie. Sommige werken zijn misschien niet meer te zien omdat ze in de tussentijd verkocht zijn.

Handige weetjes

Helaas is een museumkaart in het museum niet geldig.  Het museum is niet geschikt voor minder valide.  Er is geen lift aanwezig en het pand is niet rolstoel toegankelijk.

Voor meer informatie Moco Museum

Fijne zaterdag!

Liefs en museum je leven!

Sandra