Paris Tableau – Brussels 2017

Op zaterdag 10 juni 2017 jongstleden ben ik naar de kunstbeurs Paris Tableau in Brussel geweest.

De kunstbeurs was er van donderdag 8 tot en met 11 juni 2017.

Paris Tableau is in 2011 opgericht door een aantal handelaars in oude schilderkunst met een jaarlijkse kunstbeurs in het Parijse Palais Brogniart.

De beurs wist zich te ontwikkelen en buiten Frankrijk nam de bekendheid toe.

Het is dan ook uitgegroeid tot een belangrijke kunstbeurs voor  liefhebbers van oude schilderskunst uit de hele wereld. Voor de eerste buitenlandse editie viel de keuze op Brussel. De beurs vond plaats in de deftige ruimte van La Patinoire Royale, een monumentgebouw in het centrum van de stad.

De kunstbeurs is bewust klein gehouden met  liefst 22 galeriehouders uit heel Europa. De galeriehouders zijn gespecialiseerd in schilderijen van Europees oude meesters en exposeerden werken uit de periode van de Middeleeuwen tot de jaren 1900.

Het thema van de kunstbeurs was schilderkunst en muziek.

Bezoekers konden in elke stand portretten van muzikanten, voorstellingen van instrumenten en dansscènes ontdekken. Zoals je inmiddels weet ga ik altijd op zoek naar iets anders.

Op Paris Tableau ben ik op zoek gegaan naar klassieke verhalen.

Ik begin met een verhaal dat iedereen kent.

Dit schilderij The Garden of Eden (Lucas Granach) bij De Jonckheere.  Het komt uit een privé collectie en zal vanaf 22 juni  tot en met 15 oktober aanstaande in de tentoonstelling Eve ou la folle tentation in Musée Rolin in Frankrijk te zien zijn.

Wat ik zo mooi aan dit schilderij vind is dat er slechts een deel van de boom van kennis van goed en kwaad te zien is.  Heel bijzonder vond ik dat de slang als vrouw is afgebeeld.

Hier zie je Salome staan met het hoofd van Johannes de Doper.

Helaas kan ik niets vertellen over dit schilderij, want het was tijdens de beurs nieuw aangekomen bij Galerie Canesso. De maker ervan is Francesco Rustici.  Over Salome en Salome als inspiratiebron voor vele kunstenaars heb ik (toeval of niet) een blogpost geschreven. Eigenlijk kan dit schilderij eraan worden toegevoegd.

Foto: F. Baulme Fine Arts.

Hier zie je Diana en haar nimfen die naakt aan het baden zijn.  Ze wordt verrast door Actaeon die in het dal Gargaphie bij de stad Ochomenus beland tijdens de jacht samen met zijn vijftig honden.

Dorstig van de jacht wil Acteon water drinken uit het stroompje dat door het dal stroomt. Daar zag hij de godin van de jacht Diana. Acteon staarde naar de schoonheid van de godin. Diana dacht dat hij haar bespiedde en veranderde hem in een hert. Actaeon had nog niet door dat hij was veranderd in de hert maar zijn jachthonden merkten hem op.  Ze herkende hun meester niet en gingen hem achterna. Acteon ging op de vlucht maar werd ingehaald en verscheurd.

Dit schilderij is gemaakt door Johann Heiss was te zien bij F. Baulme Fine Arts.

De bouw van de toren van Babel (Marten van Valckeborch) kon je vinden  bij Kunsthandel P. De Boer

De voorstelling laat de bouw van de toren van Babel zien. Babel, de Bijbelse hoofdstad van Babylonie, is even beroemd als haar toren. De  geschiedenis gaat terug in de tijd toen iedereen nog dezelfde taal sprak.

Na de zondvloed trokken sommige in oostelijke richting om zich te vestigen op de vlakte van Sinear. Daar bakten ze stenen en zeiden:  “Laten we een stad bouwen met een toren die tot in de hemel reikt.  Dat zal ons beroemd maken en we zullen niet verspreid raken”.

God werd kwaad en om hen te straffen voor hoogmoed creëerde hij een spraakverwarring zodat ze elkaar niet meer begrepen. De term van Babylonische spraakverwarring komt hier van.

Diana en haar nimfen & de Toren van Babel in Nederland

Een leuk weetje is dat Johannes Vermeer Diana en haar nimfen met kleding  heeft afgebeeld in plaats van badend. Het schilderij van Vermeer  is te vinden in het Mauritshuis. De Toren van Babel van Pieter Bruegel I is een van de bekendste werken uit de collectie van het Boijmans van Beuningen.

Dit waren de klassieke verhalen die ik heb meegenomen van Paris Tableau.   Ik kon het toch niet laten om toch naar kunstverhalen te zoeken.

Bij Talabardon & Gautier vielen twee schilderijen mij meteen op.

Als eerste liep ik naar de naakte mannen, en een paar seconden later, naar het schilderij in de hoek waarop een meisje een tekening vasthoudt. Dat meisje doet mij denken aan mijn dochter als ik haar fotografeer met haar nieuwe kunstwerkjes.

De naakte mannen hebben iets weg van Rubens-vrouwen. De mannen op het schilderij blijken eén man te zijn.

Het schilderij is een studie van eén naakte man (Jacob Jordaens).

Links zie we hem van voren, met zijn rechterarm achter zijn rug terwijl hij een  draaibeweging maakt. Rechts staat hij met zijn rug naar de toeschouwer. Echt naakt is het niet,  want de man heeft zijn lendendoek om.

Het meisje op het schilderij is Anna Alma-Tadema.

Jawel, de dochter van Lourens Alma-Tadema!  Haar stiefmoeder Lady Laura Theresa Alma-Tadema portretteerde haar.  Waarschijnlijk laat Anna hier werk zien van haar vader.  Anna is op latere leeftijd ook gaan schilderen. Voor dat ik het vergeet, het schilderij heeft de naam Anna Leafing through a portfolio of prints (1874).

Ik was bijna een kunstverhaal misgelopen!

Het schilderij A Trompe lóeil of Musical Scores, an Etching, Books, Letters and a small Painting on a Wooden Shelf zou ik bijna voorbij zijn gelopen. Het hing namelijk aan binnenkant  (en heel hoog) van de ingangswand van de galerij.  Als ik niet naar binnen was gelopen had ik het gemist.

Wat is er zo bijzonder aan dit schilderij hoor ik je denken?

Het schilderij is gemaakt door Bernardo German de Llorente.  Een Spaanse barokschilder. Hij maakte een soortgelijk stilleven genaamd Wine of Allegory of Taste dat hangt in het Louvre in Frankrijk.  Hoe tof is dit! De volgende keer als ik het in Louvre ben zal ik op zoek gaan naar dit schilderij.

Tot slot wil ik eindigen met de dansende Harlekijnen op de Dam (Matthijs Naiveu / Jan Muller Galerie)  De kinderkopjes zijn duidelijk herkenbaar!

Voor mij was Paris Tableau een les in kunstgeschiedenis en een les in oude  lijsten.

Bij kunsthandel Enrico Ceci ben ik alles te weten gekomen over deze oude kaders. De kunsthandel levert ook aan musea en publieke instanties.

De eerste edities van kunstbeurzen vind ik altijd leukst want je van heel dichtbij  de groei vanaf begin af aan meemaken. Zo was ik in 2015 bij de eerste editie van Amsterdam Art Fair en in 2016 bij de eerste editie van BIG ART.

Paris Tableau dank voor de uitnodiging en de gastvrijheid. Tot volgend jaar!

Voor meer informatie: Paris Tableau.

Liefs,

Sandra