Vandaag neem ik je mee naar Tate Modern. Ik laat je een aantal moderne highlights zien.
Tate Modern is het nationale museum van Groot Brittannië voor internationale moderne kunst. Het museum is nog niet zo oud. Het is geopend op 12 mei 2000.
Samen met Tate Britain, Tate Liverpool en Tate St. Ives vormt zij Tate Gallery.
Bij binnenkomst sta je meteen in de Turbine Hall.
De Turbine Hall is misschien wel het allerleukste van het museum. Jaarlijks worden kunstenaars uitgenodigd om een tijdelijk kunstproject voor de enorme ruimte te maken. Tot en met 2 april 2018 kun je schommelen op One Two Three Swing!
De schommel voor drie personen, is gemaakt door de Deense collectief SUPERFLEX.
Het museum lijkt op een groot warenhuis waar je op elke afdeling een ‘eigen collectie’ kunt vinden.
De permanente collectie is gratis toegankelijk en is te vinden op Level, 2, 3 en 4. Volgens het museum kun je het best beginnen op Level 2. In principe maakt het eigenlijk niet uit welke verdieping je het allereerst bezoekt. Ga je mee kunstkieken?
Vanwege het Stijljaar begin ik met Theo van Doesburg, Piet Mondriaan en Bas van der Leck.
Op de foto zie je Counter-Composition VI (1925), Composition B (No III) with Red (1935) en Composition (1918).
Afgelopen zomer kreeg ik een lieve mail van een volger dat zij de verschillende heren uit elkaar kan houden puur door mijn blogposts erbij te pakken. Ik moet bekennen dat ik het nog steeds soms lastig vind om een Doesburg of Mondriaan te herkennen. De ene keer heb ik het goed, de andere keer heb ik het mis.
Weeping Women (1937) is het laatste schilderij van Picasso als reactie op Spaanse Burgeroorlog.
Een aantal jaar geleden kwam ik er achter dat de huilende vrouw een personage is uit het schilderij Guernica. Zij is de huilende vrouw die haar dode kind in haar armen heeft. Op het schilderij staat zij uiterst links.
Ook Salvador Dali reageert op de Spaanse burgeroorlog met het werk ‘Autumnal Cannibalism’ (1936).
De voorstelling is gebaseerd op het verhaal van kruisboogschutter William Tell. Tell moet met zijn kruisboog een appel van het hoofd van zijn zoontje schieten. Die spanning uit het verhaal snap ik. Om eerlijk te zijn snap ik de voorstelling op het schilderij niet heel goed.
L’Escargot (De Slak) blijkt favoriet te zijn van (de) alle kinderen.
Het verbaasd mij iedere keer weer hoeveel kinderen er voor het kunstwerk staan. Een jongetje kwam tijdens mijn bezoek heel hard roepend ‘Matissseeeee’ de zaal binnen. Kennelijk kent hij het werk. Zijn moeder gebaard hem streng dat hij het iets rustiger aan moet doen.
Dit werk maakte Henri Matisse in 1953 op de muur van zijn hotelkamer tijdens zijn ziekte.
Hij is toen begonnen met het schilderen-met-scharen. Matisse knipte en scheurde de (vooraf geverfde) vellen papier terwijl zijn assistenten de composities maakten op zijn visie en misschien ook wel op zijn bevel.
Op Studio Interior (1903-04) zien we een hoekje van Matisse zijn appartement in Parijs. Waar hij van 1899 tot en met 1907 woonde. Een voorstudie van objecten voor een stilleven is er op te zien.
Op 19 jarige leeftijd keek Yves Klein op een zonnige dag naar de lucht en verklaarde plechtig dat zijn eerste kunstwerk een blauwe hemel zou zijn.
Met behulp van een verfhandelaar maakte hij zijn eigen kleur blauw en noemde het International Klein Blue. Met de kleur IKB maakte hij ongeveer 200 kunstwerken. IKB_79 (1959) is er een van.
Het doet mij denken aan een nacht zonder sterren en zonder maan.
Yellow Curve (1996) van Ellsworth Kelly is wat het is.
Een geel driehoekje. Kelly schilderde graag vormen die hij in zijn wereld tegenkwam. Je hoeft er niet teveel over nadenken. Kijken en de kleur geel op je af laten komen is spannend genoeg!
Wassily Kandinsky geloofde dat je de wereld niet hoeft te schilderen zoals die er uit ziet.
De kunstenaar geloofde dat gevoelens als lijnen en kleuren kunnen worden uitgedrukt. De titel Cossacks (1910-11) staat voor de Russische soldaten met oranje hoeden op. Zie jij ze?
Fernand Léger had de voorkeur om twee vrouwen op eén schilderij te schilderen.
Ik herken zijn stijl aan de figuren. Die lijken vaak getekend met een dikke marker. De (abstracte) achtergrond liet hij door figuren heen lopen. Dit werk heet Two Women Holding Flowers (1954).
De Water-Lilies after 1916 van Claude Monet zijn sinds 1997 in bruikleen gegeven door het National Gallery.
Rond 1890 liet Monet een Japanse tuin aanleggen aan zijn huis in Giverny. Het werd zijn ‘buitenstudio’ waar hij tal van waterlelies heeft geschilderd.
Bridget Riley raakte in 1981, tijdens een reis door India, geïnspireerd door de hindu-god Shiva (God van de verwoesting), ook wel Nataraja (God van de Dans) genoemd. De voorstelling laat de ritme van zijn dans zien. Het schilderij heet (hoe kan het ook anders) Nataraja (1993).
Ik blijf nog even in de Indiase sfeer. De sculptuur van Anish Kapoor is vernoemd naar de zoon van de kunstenaar.
De naam Ishan is weer gerefereerd aan de zonnegod Vishnu. Ik vermoed daarom dat het werk Ishi’s Light (2003) heet.
Hoe ouder ik word, hoe minder speels ik word.
Soms weet ik niet meer wat ik moet voelen als ik naar de kunstwerken van Karel Appel (1949 – Hip, Hip, Hoorah!) en Jean Dubuffet (1947 – Monsieur Plume with Creases in his Trousers) kijk.
Ik weet niet of ik ze nu echt mooi vind. Ik vind het wel knap dat beide kunstenaars hun kinderlijke fantasie hebben behouden. Om die reden heb ik beide kunstenaars lief.
Er zijn drie dingen die museum Boijmans van Beuningen en Tate Modern gemeen hebben.
Beiden hebben een kunstwerk in hun vaste collectie met de naam Babel en beiden hebben een Lobster Telephone van Salvador Dali. Ook hebben ze een sculptuur van Edgar Degas. Op de foto zie je Little Dancer Aged Fourteen (1880).
Babel (2001) van Cildo Meireles bestaat uit op elkaar gestapelde tweedehands radio’s. Het was druk in de ruimte waardoor ik dit keer de verschillende stemmen in verschillende talen niet goed kon horen. Dit werk moet je eigenlijk het eerste zien! Het bevind zich op Level 4.
Tot slot (ik kan uren doorgaan met schrijven) wil ik je twee werken van Warhol laten zien.
Marilyn Diptych (1962) en From Mao Tse-Tung (1972). De laatste kunstwerken kun je op mijn kanaal op Youtube Kunstkieken bekijken.
Ben jij wel eens naar Tate Modern geweest? Zo ja, wat vind je van de vaste collectie?
Voor meer informatie kijk op: Tate Modern.
De openingstijden zijn zeer ruim! Zondag tot donderdag 10.00 – 18.00 uur. Vrijdag tot zondag 10.00 – 22.00 uur.
Een fijne zondag,
Liefs,
Sandra
