Bye 2017! Hi 2018!

Het jaar 2017 was voor mijn blog een fantastisch jaar!

Voordat ik daar meer over ga vertellen wil ik eerst iedereen bedanken die mij leest.

Dank jullie wel voor het volgen, delen en voor jullie reacties op mijn museumbelevingen!

Mijn blog voelt aan als een groot cadeautje.

Dankzij kunstkieken.nl heb ik zoveel nieuwe mensen leren kennen die ik in het dagelijks leven nooit zou tegenkomen. Ook kom ik op plekken waar ik nooit zou komen. Zoals Kasteel Keukenhof.

Mijn jaar begon met een blogpost over de vaste collectie van het Gemeentemuseum en eindigde met een review over de vernieuwde vaste collectie van het Stedelijk Museum.

In deze blogpost neem ik je mee naar een aantal hoogtepunten van het jaar 2017.

Ik kan mijn museumbelevingen niets anders noemen dan hoogtepunten. Want dat zijn ze! Stuk voor stuk, ook degene niet in deze blogpost worden genoemd.

Op 11 januari 2017 (na de presspreview van het schilderij Hollands Meisje aan de ontbijttafel  van Liotard) met toestemming en met een beveiliger, helemaal alleen, naar de Nachtwacht van Rembrandt kijken.

Ik had tot die tijd nog nooit meegemaakt dat het muisstil was in de Eregalerij.

In de Beurs van Berlage mocht ik ook vooraf naar de tentoonstelling Leonardo Da Vinci – Artist-Inventor-Genius.

In mijn mijn blogpost over de tentoonstelling schreef ik al dat het Teylers Museum al twee jaar geleden gestart is met het realiseren van hun droom: de eerste Nederlandse tentoonstelling met echte tekeningen van Da Vinci.

Het is bijna zover; de  tentoonstelling staat gepland voor 5 oktober aanstaande.  Ik heb er zin in!

In december 2017 ben ik opnieuw naar de Beurs van Berlage geweest.

Dit keer was ik de allereerste bezoeker van The Legendary Trunks – The Exhibition. Samen met de maker van de tentoonstelling Marco Ruzza van Jura Vision heb ik de tentoonstelling bekeken.

In  februari 2017 kreeg ik mijn allermooist uitnodiging ooit! Van het Louvre mocht ik naar de tentoonstelling Vermeer and the masters of genre painting komen kijken.

Het was de moeilijkste en lastige review die ik ooit heb geschreven. De tentoonstelling had namelijk een fotografeerverbod.  Uiteindelijk is het mij toch gelukt om een review te schrijven.

In dezelfde maand kreeg ik een baan aangeboden van een kunstmagazine. Dat aanbod heb ik in april 2017 afgeslagen.  Zo terugkijkend heb ik er nog steeds geen spijt van!

Zoals je weet houd ik van kunstkijken. Op TEFAF kwam ik vorig jaar twee werken van Picasso tegen bij twee verschillende galeries.

Het ene werk was gemaakt op 7 oktober 1948 en de andere op 8 oktober 1948. Ik vond het zo grappig!

Vorig jaar ben ik voor het eerst naar BRAFA in Brussel  en naar Cologne Fine Art geweest. Ik vind het nog steeds om op kunstbeurzen te neuzen en mezelf een zoek-kijk-opdracht te geven.

Ook mocht ik dit keer op de tweede editie van BIG ART weer  in mijn uppie sneak peaken.

In april 2017 bestond ik als museumblogger drie jaar!

Al mijn volgers konden bij Museumtijdschrift een gratis digitaal proefnummer van het tijdschrift aanvragen.

In mei kreeg ik via een PR buro de  mogelijkheid om te pitchen voor het Hollands Festival.

Van het festival  mocht ik een aantal producties bezoeken en er op social media verslag van doen.  Mijn 5 tips voor het Holland Festival 2017 is veelvuldig gelezen.

Het jaar 2017 was het  jaar waarin ik de term MuseumQuicky heb bedacht.

In mijn artikel geef ik je 7 tips voor een snel museumbezoek.  Reuze handig voor museumkaarthouders. Binnenkort zal ik schrijven over de MuseumSnailTrail.

Als museumblogger was ik de allereerste op social media die heeft aangekondigd dat het schilderij van Anna Ruysch ‘ Een stilleven van bloemen in een glazen vaas’’ is verkocht aan het Krannert Art Museum Champaign Illinois.

Het schilderij zag ik op Pan 2016. Het Krannert Art Museum heeft mijn bericht gedeeld op Facebook.  Zo terugkijkend is dat best wel tof!

Het afgelopen jaar heb zulke mooie tentoonstellingen gezien in Nederland maar ook in het buitenland.

Ik noem er een paar: Slow Food in het Mauritshuis,  Hyperrealisme in de Kunsthal, Hollandse Meesters uit de Hermitage, in Hermitage Amsterdam, Dali Genius  in het Mocomuseum. Modigliani in het Tate Modern in London,  Gaugain the Alchemist in Grand Palais in Parijs, Picasso on the Beach in het Guggenheim Venice  en The Klimt Experience in Mudec in Milaan.

Voordat ik het vergeet ik, als Van Gogh groupie, mocht ook bij de persbezichtiging van Loving Vincent aanwezig zijn.

Ik heb zulke toffe dingen meegemaakt.  Nu zijn het mooie herinneringen die ik nooit te nimmer zal vergeten!

De museumblogger en rubriek kunstkijken

Tja, ik heb beide rubriekjes verwaarloosd. Ik weet nog niet hoe ik dit ga oppakken.

Kunstkieken.nl  als nieuws!

Vorig jaar stond ik in het Diemer Nieuws en de Trouw. De artikelen vind je hier terug.

Ook ben ik begonnen met mijn museumvisits uit het boekje 100 leukste musea van Nederland volgens het NRC Handelsblad.

Ik heb de rubiek De museumbezoeker verwaarloosd, daar ga ik dit jaar ook weer mee aan de slag!

Vorig jaar was het ook het jaar waarin ik een  DM van een volger met de mededeling dat mijn blogposten worden gekopieerd.

Voor het eerst zag ik mijn museumbeleving  in een ander jasje. De review van World Press Photo 2017 was gelukkig niet in mijn woorden overgenomen maar met mijn kijkbeleving!

Dit gegeven raakte mij heel erg!  Ik kon niet bevatten dat iemand een persoonlijke beleving na zou schrijven. In de drie jaar dat ik blog hebben mijn lief en mijn vrouwelijke BFF altijd (echt altijd!) een andere smaak en bij elke expositie een andere kijkbeleving dan ik.

Jammer genoeg  is het niet bij die ene review gebleven. In de loop der maanden zag ik mijn stijl, mijn teksten en zelfs ideeën ook terugkomen op andere sites en op social media. Ik heb mij er enorm kwaad over gemaakt.  Uiteindelijk ben ik erachter gekomen dat het geen zin heeft om mijn positieve energie om te zetten naar een negatieve. Ik laat het erbij zitten en lees ‘het’ niet meer. Nu ik dit aan het schrijven ben denk ik ook aan het woord: ontvolgen.

Ik krijg regelmatig vragen via een DM op social media.

De volgende vragen krijg ik vaak.  Doe je alles echt in je eentje? Hoe combineer je het bloggen met het moederschap. Waarom deel je geen persoonlijke zaken? Schilder je zelf of maak je ook kunst?

Net als vorig jaar luidt mijn antwoord: alles voor Kunstkieken.nl  doe ik alleen.

Mijn kinderen weten dat ik blog. Maar eigenlijk zien zij mij nooit schrijven. Hooguit schrijf ik wat aantekeningen als ik een ingeving krijg. Bloggen doe ik strikt als de kinderen naar bed gaan. Hoe ouder ze worden hoe later ze naar bed gaan dus ik ben benieuwd hoe dit zich gaat ontwikkelen.

Mijn blog is geen persoonlijke blog. Natuurlijk hebben we het in huize Kunstkieken.nl niet alleen over kunst.  Maar ik blijf achter deze quote staan ‘The best and worse moments in my life don’t make it to social media’.

Ik schilder zo nu en dan. Verder maak ik  (heel vaak) kunstcollages. Wie weet deel ik er binnenkort een op social media.

Ik wens je een mooi 2018 met veel gezondheid, liefde en een vleugje kunst!

Liefs,

Sandra