Voor de degene die mijn review hebben gelezen over The American Dream 1945 -1965 kunnen scrollen naar beneden naar: Ga je mee Kunstkieken? Ga je mee naar The American Dream in de Kunsthalle Emden?
The American Dream is een dubbeltentoonstelling van het Drents Museum en de Kunsthalle Emden in Duitsland.
Het is de eerste keer in Europa dat twee musea gezamenlijk eén tentoonstelling gemaakt hebben.
In het Drents Museum staat de periode 1945 – 1965 centraal en in de Kunsthalle Emden de jaren 1965 – 2017.
Het initiatief komt van het Drents Museum die sinds 2008 een tentoonstelling wilde maken over het Amerikaans realisme na 1945. In februari 2015 zijn beide musea bij elkaar gekomen om over de tentoonstelling te praten. De rest is een feit.
Wat betekent The American Dream ?
The American Dream is een uitspraak die iedereen kent. The American Dream wil zeggen dat iedereen die in Amerika woont én hard werkt alles kan bereiken. De kansen zijn voor iedereen gelijk.
In de tentoonstelling wordt juist niet nadruk gelegd op degenen die het wel is gelukt om hun American Dream te verwezenlijken.
Dat de American Dream niet voor iedereen haalbaar is, daar is waar het om gaat in The American Dream! In de expositie staat de realiteit (realistische kunst) van het Amerikaanse leven centraal.
In oktober 2017 kreeg ik een mail met de vraag of ik een mee wilde werken aan The American Dream blogtrip. In het weekend van 26, 27 en 28 januari heb ik de Duitse kunstblogger Kirsten Mengewein beide musea bezocht. Een droom kwam uit!
Ga je mee kunstkieken? Ga je mee naar The American Dream in de Kunsthalle Emden?
In de Kunsthalle zijn de kunstwerken per genre opgesteld.
“Is het echt geen foto?” vroeg ik mezelf steeds weer af. Echt alles op het olieverfschilderij Coffee (2015) van Max Ferguson lijkt net echt!
De tegeltjes, haar blouse, het glas met koffie en de vrouw zelf. Ik heb er ongeveer 10 minuten naar gekeken.
Voor de tweede keer heb ik bij een sculptuur staan kijken of het geen echte man was.
Dit keer had ik de neiging om ‘Josh’ (2010 – Tony Matelli) aan te raken. Om mijn neiging te onderdrukken heb ik het tekstje “Bitte nicht berŭhren!”aangeraakt!
Josh is gemaakt van siliconen, schuim, staal, haar en urethaan.
In de tentoonstelling The American Dream 1965- 2017 zijn er twee kunstwerken van Stone Roberts te zien die je niet mag missen:
A bend in the Road (2003 – 2004)
Grand Central Terminal – An Early December Noon in the Main Concourse (2009 – 2012)
Het mooie van Roberts werk is dat je er ook van heel dichtbij naar kunt kijken. Het is ongelofelijk prachtig!
In mijn blogpost van The American Dream 1945 – 1965 schreef ik dat de naam van Richard Estes niet meer zal vergeten.
Zijn werk heb ik vorig jaar in de tentoonstelling Hyperrealisme 50 jaar schilderkunst in de Kunsthal gezien. Daar viel mij op dat Estes in zijn kunstwerken (bewust?) verfstreken achterlaat. Ze zijn alleen zichtbaar van dichtbij.
In de Kunsthalle in Emden zag ik opnieuw zijn werk. Heel toevallig is het er een waarbij de verfstreken te zien zijn. Zijn werk fascineert mij enorm. Op motorkap van zijn werk ‘Reflections of the Woolworth Building‘ (2006) zijn grove verfstreken te zien.
In Emden kom ik opnieuw een beeldje van Jud Nelson tegen.
T.P. VIII (1982) is gemaakt van carrara marmer. De toilet paper lijkt net echt!
Het tentoonstellingaffiche
Voor de tweede deel van de tentoonstelling is gekozen voor de zeefdruk Paul Anka (1976) van Andy Warhol
De man die je ziet is de Canadese zanger en acteur Paul Anka. Je kent hem vast wel (zoek hem op het internet).
In het zelfde jaar maakte Warhol een cover voor zijn elpee ‘The Painter’. Die elpeehoes is te zien in het MoMa in New York.
Wat vond ik van de tentoonstelling The American Dream 1945 – 1965?
Iedereen kent de Amerikaanse geschiedenis. De kunstwerken in Emden spraken mij meer aan. Misschien heeft het te maken dat ik de periode van 1965 -2017 van de Amerikaanse geschiedenis veel beter ken.
Na het zien van de tentoonstelling ‘The American Dream geloof ik stellig dat The American Dream niet bestaan.
The American Dream – 1945 – 2017 is nog tot en met 27 mei te zien.
Kijk voor meer informatie op: het Drents Museum Assen & Kunsthalle Emden.
Langs deze weg wil ik het Drents Museum, Kunsthalle Emden, Meinniedersachsen bedanken voor jullie gastvrijheid!
In Emden heb ik gelogeerd in het Upstalsboom Parkhotel. Het hotel heeft schone en ruime kamers. Wat je hier niet mag overslaan is een champagne-ontbijt!
Auf Wiedersehen!
Sandra
NB: Zowel de tekst als de foto’s zijn eigendom van Kunstkieken.nl en met toestemming van de Kunsthalle Emden gepubliceerd. De afbeeldingen van deze blog mogen niet worden verveelvoudigd en/of openbaar gemaakt in enige vorm of op enige wijze
