Met de twee gedachten: “Ik ga straks naar mensen kijken die dood zijn.” en “Ik vind het best eng.” ging ik vanochtend naar Body Worlds: The Happiness Project. Een tentoonstelling waarin je kan kijken naar de binnenkant van een mensenlichaam zoals ingewanden, botten, spieren en het fenomeen ‘geluk’ op onze gezondheid ervaren.
Gelukkig bleek al snel dat het met de griezelgehalte reuze meevalt.
De lichamen lijken wel poppen en ik heb niet het idee dat ik naar dode mensen keek. Dat komt denk ik door de plastinatie. Plastinatie is in 1977 ontdekt door dr. Gunther von Hagens, medicus en wetenschapper. Het is een conserveringsmethode die het mogelijk maakt het verval van een dode lichaam te stoppen.
Tijdens het kijken naar de lichamen en delen ervan kwamen mijn biologielessen ineens ter voorschijn uit mijn hersenpan.
Kennelijk waren deze (toch!) diep opgeslagen waardoor mijn destijds theorielessen anno 2014 praktijklessen werden. Wat ik erg fijn vond.
Bovendien was ik vergeten (dit klinkt gek) dat ik een zenuwstelsel en bloedvaten in mijn lichaam heb, door het te zien bedacht ik het mij weer. Erg interessant vond ik ook om een hart, hersenen en zelfs een maag-darmkanaal in het echt te zien. Een plaatje uit een boek is toch anders.
Ik vond Body Worlds: The Happines project boeiend, leerzaam en door de poses van de lichamen zelfs kunstzinnig. Door het zien van “mijn” binnenste (zo voelt het) wil ik (nog) meer letten op mijn gezondheid. Ik ga in ieder geval meer bewegen en gezonder eten.
Body Worlds: The happines Project is een blijvende tentoonstelling en zit aan de Damrak 66 in Amsterdam. Kijk voor de openingstijden op: http://bodyworlds.nl/
Op dit moment zijn zes Body Worlds tentoonstellingen over de wereld en een aantal is in voorbereiding. Voor een glimp hiervan kun je kijken op de officiële site: http://www.bodyworlds.com./en.html
Ik ga in ieder geval in de wachtmodus voor Body Worlds: Animal Inside Out.
Fijne avond,
Sandra
Ah brrrrr….ik vond de foto’s in je post al naar om naar te kijken dus dit is duidelijk geen expo voor mij. Al kan ik me dus wel heel goed voorstellen dat het super interessant is.
Ik vond de gedachte ervan ook eng hoor, maar het viel reuze mee. De lichamen lijken erg op poppen daardoor vroeg ik mij af of het wel echt was. Idd erg interessant en erg leerzaam.