De Nieuwe Kerk opent morgen haar deuren voor de tentoonstelling “90 jaar Marylin. Omzien naar een iconische vrouw”.
De voorwerpen die te zien zijn komen uit Monroe’s laatste huis op de 5th Helene Drive in Brentwood, California. Na haar dood werden haar persoonlijke spullen opgeslagen en na 37 jaar na haar dood geveild, bij Christie’s in New York.
Een groot deel werd in 1999 gekocht door Ted Stamfer (foto bovenaan).
Stamfer is een Monroe-verzamelaar. Hij vertelt dat hij al fan is sinds zijn tiende jaar. De vrouwelijke look en de privéleven van Monroe intrigeren hem.
Ik zal meteen verklappen dat de wapperende jurk The Dress uit de film The Seven Year Itch te zien is. Alleen wappert ze niet.
De jurk is gemaakt van hele fijne delicate stof en dat zou misschien wel beschadigingen kunnen geven.
De jurk werd in 1955 ontworpen door William Travilla. Hij liet twee dezelfde jurken maken. De een is door Monroe gedragen in de film en de andere The Dress wordt gebruikt op tournee. Het is een van de topstukken in de tentoonstelling.
Marilyn Monroe’s quote “Chanel No 5, what else?”
Tijdens een persconferentie wordt aan Monroe gevraagd wat ze in bed draagt. Omdat ze niet wilt vertellen dat ze naakt slaapt antwoord ze met haar beroemde quote.
Na het zien van de tentoonstelling kan ik Marylin Monroe omschrijven in twee woorden: sekssymbool en entrepreneur.
Marilyn Monroe als sekssymbool.
Dit was ze al voordat ze als model en filmactrice begon. Als tiener droeg ze strakke (mannen)spijkerbroeken en te strakke truitjes. Haar felrode lipstick kon je van een afstand zien. Monroe wordt twee keer van school gestuurd om zich om te kleden. Zonder diploma op zak verlaat ze uiteindelijk de school.
Monroe als entrepreneur.
Als jong meisje droomt Norma Jeane Mortenson van een modellen- en filmcarrière. In 1946 geeft ze zichzelf een artiestennaam; Marilyn Monroe.
Monroe is haar moeders meisjesnaam en de voornaam is dezelfde de actrice Marilyn Miller. Monroe is tijdens haar carrière vooral bezig om het merk Marilyn Monroe op de kaart te zetten.
Ondanks haar turbulente privéleven met echtscheidingen, stress, drie miskramen, depressies blijft ze doorbijten.
Om haar doelen te bereiken neemt ze acteer- en spraaklessen. Ze blondeert haar bruine haar neemt krullen.
Ze vindt haar weg naar de cosmetische chirurgie en laat haar neus en kin corrigeren zodat ze zelf tevreden is over haar looks.
Ook oefent ze op haar houding en ging net als mannen met gewichten aan de slag en loopt hard. Toch wordt ze soms gezien als een dom blondje. Terwijl ze in haar vrije tijd boeken verslind over kunst en zelfinzicht, maar ook over politiek en psychologie.
In de tentoonstelling wordt als eerste instantie niet neergezet als feministe en als vrouwenrechten strijder. Maar in de roze-gouden draad in de tentoonstelling bespeur je dat Monroe dat wel was.
Begin 1962 koopt Monroe haar eerste eigen huis.
Na meer dan 50 adressen verder te zijn koopt ze uiteindelijk een huis van 700 vierkante meter. Het huis heeft een gastenverblijf, een grote tuin met een zwembad en een garage. Ze krijgt een nieuw contract bij 20th Century Fox na een fotosessie.
Privé gaat het, na een zware depressie, beter met Monroe. Ze laat een trouwjurk ontwerpen door ontwerpen Jean Louis want ze wil op 8 augustus trouwen met Joe Di Maggio. Het huwelijk blijft uit.
De actrice overlijdt in de nacht van 4 op 5 augustus 1962 aan een overdosis slaappillen. Haar doodsoorzaak is; een mogelijke zelfmoord.
DiMaggio organiseert de begrafenis. Daarnaast laat hij twintig jaar drie keer per week een bos rode rozen bezorgen bij Monroe’s graf. Het is dezelfde eerbetoon dat Marilyns idool actrice Jean Harlow van haar geliefde kreeg.
De laatste publieke optreden van Marilyn Monroe is in mei 1962 op de verjaardag van John F. Kennedy. Voor Kennedy zingt ze Happy Birthday.
Heeft haar dood te maken met de geruchten over een mogelijke affaire tussen de president en Monroe? Die zijn nooit bevestigd.
In haar testament heeft Monroe laten vastleggen wie haar nabestaanden zijn.
Een van de nabestaanden is de dochter van haar vriendin Hedda, Patricia Rosten. Marilyn die nooit haar diploma behaalde sprak haar wens uit dat Patricia zou studeren.
“90 jaar Marilyn”. Een omzien naar een iconische vrouw” is een tentoonstelling waarin je Marilyn Monroe leert kennen.
Je kunt er ook voor kiezen om alleen langs kamervitrines te lopen en kijken de persoonlijke spullen en mooie foto’s van Monroe.
De tentoonstelling “90 jaar Marylin. Omzien naar een iconische vrouw” is te zien tot en met 5 februari 2017.
Voor meer informatie kijk op: De Nieuwe Kerk Amsterdam
Tip: verras een Marilyn Monroe fan op deze tentoonstelling.
Liefs,
Sandra
Was gister geweest wat een leuke expo vond het wel de waard. Bedankt voot de tip ?
Ur Welcome Caro!
Leuk hoe je mij erin mee neemt! Ik was zelf niet verder gekomen dan de bekende wapperende jurk. Zo zie je dat achter elke mens/glitter and glamour een verhaal zit.
Dank voor jouw reactie Zwayder.
Nu weet je dat ik niet meer de jongste ben. Ik heb een aantal films gezien. Some like it hot is wel iets voor jouw. Ga er met mijn zus naar toe maar eerst naar Den Haag.
Haha! Dank voor de tips iedereen!
Ooh lijk me leuke expo – Ik zet het in me agends. Ik heb wel een paar movies gezien maar vond ‘Some like it hot ‘ met Marilyn, Jack Lemmon en Tony Curtis wel grappig.