Onder een dierenhuid

Gisteren ben ik naar  Animal Inside Out van dr. Gunther von Hagens in het Natuurmuseum Fryslan geweest.

Samen met zoonlief ben ik naar Leeuwarden afgereisd om de tentoonstelling te bekijken. Hij wilde erg graag mee.

Het kijken naar dode geplastineerde dierenlichamen toch wel anders dan kijken naar dieren in levende lijve in een dierentuin of naar opgezette dieren in een stellingkast in een museum.

Aan dat idee moest ik ook wel even wennen. Wel gek, want ik heb al eens gekeken in een binnenkant van een mensenlichaam.

 

Het eerste dier die je tegenkomt in de tentoonstelling is een koe en een hond.

Op alle dieren zijn wel restjes huid te zien zodat je ziet dat het “levende” dieren waren.

De dieren zijn geplastineerd. Een conserveringsmethode die het mogelijk maakt het verval van een dode lichaam te stoppen.

Animal Inside Out laat met name zien dat mens en dier op elkaar lijken.

We hebben allemaal een kop, een romp, een entree voor voedsel en ook een exitpoortje voor het restmateriaal.

Bij dieren zijn de organen soms zelfs beter en zelfs sterker ontwikkeld. De gorilla lijkt qua bouw op een mens alleen zijn spieren en wervels zijn groter dan die van “ons”.

In de tentoonstelling wordt ook uitleg gegeven over het functioneren van organen, hoe het zenuwstelsel in elkaar ziet en hoe de spijsvertering bij dieren verloopt.

 

De hoogtepunt van de tentoonstelling  is olifant Samba.

De vergroeiing van neus en bovenlip: de slurf  is erg bijzonder om te zien en bestaat uit ongeveer uit 60.000 spieren. De basisspieren zitten aan de voor-, achter en de zijkanten. Het is duidelijk waarom een olifant met zijn slurf  kan  buigen, trekken en draaien. Amazing!

De Giraffa Camelopardalis staat er ook.

Net als de mens heeft hij zeven nekwervels. Alleen bij een giraffe zijn die de wervels ongeveer 30 cm. Vandaar zijn lange nek.

 

Heel bijzonder vond ik om de bloedsomloop van een haai te zien. De bloedvaatjes zijn rood gemaakt.

Zoonlief vond alles interessant maar wat hem vooral is bijgebleven is het skelet van een duif.  Waarschijnlijk omdat we er dagelijks eentje zien lopen.

Animal Inside Out is tot 3 januari 2017 te zien.

Goed om te weten is dat er voor de tentoonstelling geen dieren gedood zijn. Allen hebben een natuurlijke dood gehad.

Voor meer informatie kiek hier!

De rit  naar Leeuwarden was het absoluut  waard!

Liefs,

Sandra

Sandra Singh

Hoi! Ik ben Sandra Singh een kunstliefhebber. In mijn vrije tijd bezoek ik het liefst een museum. Sinds 1 april 2014 schrijf ik mijn kunstbelevingen op. Mijn blog zie ik als mijn kunstdagboek. Dank dat je mij leest! Liefs,

4 reacties

    • Dag Inez, het is inderdaad een verre reis. Jij ook bedankt voor het lezen van mijn blogpost! Liefs, Sandra

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.