BRAFA 2017

Afgelopen donderdag ben ik naar de Brafa Art Fair in Brussel geweest.  Op de preview nog wel.

Voor de  Kerst kreeg ik de uitnodiging in mijn mailbox binnen. Ik geloofde het bericht niet. Ik? Naar de BRAFA? Het antwoord wist ik wel. Nu moest ik, al ruim van te voren,  nog wat  kleine bergen verzetten.  Dat heb ik gedaan, want ik weet inmiddels, dat kansen zich maar eén keer voordoen.

Dit jaar is het de 62ste editie van de Brussels Art Fair (BRAFA) die plaats vind van 21 tot en met 29 januari.

De beurs biedt kunst van vijf werelddelen, van de oudheid tot en met d 21e eeuw, bijeengebracht door 132 galeries en kunsthandelaren uit zestien landen. De exposanten komen uit België, Canada, Duitsland, Engeland, Frankrijk, Griekenland, Hongarije, Italië, Japan, Luxemburg, Monaco, Nederland, Rusland, Spanje, de Verenigde Staten en Zwitserland.

Op BRAFA ben ik op zoek gegaan naar kunstwerken die odes  brengen aan kunstenaars en naar  fantasiewezens

Mijn zoektocht naar fantasiewezens was best een lastige maar ik heb ze gevonden. Kiek maar mee.

Een buste van Bacchus had ik nog nooit eerder gezien. Daar wilde ik meer van weten. Het blijkt een decoratiestuk te zijn van een lijkwagen uit de  tweede eeuw van het Romeinse rijk.  Het waren wagens gemaakt van hout en die werden dan gedecoreerd met bronzen figuren.

Deze Bacchus is is niet alleen speciaal omdat het een decoratiestuk is maar ook omdat het een Bacchus Taurus is.

De Griekse god is voor de helft een stier. Als je goed kijkt zie je de twee hoorns. In de Griekse mythologie is Bacchus de god van de wijn. Maar in combinatie van de taurus is hij ook een god die graag uitzinnige feesten geeft waarbij iedereen dronken werd en uit zijn banden sprong.  Bachhus Taurus vond ik bij galerie Phoenix Ancient Art.

Op de feesten werd Bacchus vergezeld met een sater.

In een hoekje bij galerie De Pauw Muller antiquairs vond ik ook deze kleine bosgod. De Sater drinkt ook graag wijn en verleid nimfen. Het schijnt dat Bacchus soms als Sater wordt afgebeeld. Ik ken Saters alleen uit films. Het is de eerste keer dat ik hem in levende terra cotta lijve heb gezien.

De laatste fantasiewezen die ik vond is een griffioen

Ook dit wezen ken ik alleen uit films. De griffioen met zijn leeuwenlijf en kop en vleugels van een adelaar is te zien bij galerie Herwig Simons. Hier kwam ik ook dit schilderij van Lita Cabbelut tegen. Haar bijzondere verhaal heb ik op afgelopen woensdag voor het eerst gehoord op de beurs FOR REAL.

d’Artagnan medaillon
Eén voor allen, alleen voor eén!

Ken je de roman  Les Trois Mousquetaires van Alexander Dumas? De titel heb ik nu in het Frans opgeschreven.

In het Nederlands is het de Drie Musketiers. Het boek werd voor het eerst uitgebracht in 1844. In het begin zijn de musketiers nog met z’n drieën en pas  later sluit de D’Artagnan zich bij hen aan.  De vierde musketier staat op dit grote medaillon (doorsnee 109 cm) afbeeld. Het is gemaakt van wit en zwart marmer.

Ik kon niet om dit grote kunstwerk heen. Welke verhaal zou hier achter schuilen?

Wat bleek, het medaillon staat als decoratie in de galerie van La Mesangere. Zij hebben de medaillon speciaal meegenomen omdat deze uit de collectie van Christian de Bruyn, voormalig voorzitter van de Koninklijke Kamer van de Antiquairs van België komt. Het medaillon is heel even thuis.  Wat een liefelijke gedachte.

De graaf stierf tijdens het beleg van Maastricht in 1673. In het Aldenhofpark in Maastricht kun je een standbeeld van d’Artagnan vinden.

Odes

Thomas van Opshoven schilderde dit schilderij “De kunstenaar (David Teniers II) is zijn studio, twee mannen bestuderen een klein schilderij in een zwarte lijst”. Ik vind het een hele lange titel voor een schilderij, maar als kijker weet je wel meteen waar de afbeelding voor staat.

Opshoven was een leerling van Teniers. Beiden waren  barokschilders. Een leek weetje is dat de kunstenaar getrouwd is geweest met de dochter van kunstenaar Jan Brueghel de Oude. Teniers is begraven in de kerk van Sint Jabob op Koudenberg aan het koningsplein in Brussel.

Een ode aan Gustav Klimt.

“La Reine – Hommage a Klimt” heet dit schilderij van Olivier Ledroit. De vrouw op het doek vind ik niet erg mooi. Het is niet mijn smaak. Maar tja, een oordeel over kunst blijft  persoonlijk. Wat vind jij ervan?

De grote vissen eten kleine vissen

Dit prentje was ik bijna voorbij gelopen. Je ziet  twee mannen in een boot. Het zijn vader en zoon. De vader  vertelt aan zijn zoon over het leven; namelijk dat de grote vissen altijd de kleine vissen opeten. De prent is van Hieronymus Cock is een kopie van dezelfde prent van Jheronimus Bosch. In de linkerhoek staat dan ook: Wieronjmusbos. Inventor.

Eerbetoon aan kunstenaar Julio Le Parc

Voor het eerst brengt BRAFA een eerbetoon aan een kunstenaar.  De gedachte is dat BRAFA plaatsvindt in het midden van de winter.  De kunstwerken moesten kleur, licht, vrolijkheid en betovering geven. Om die reden is er gedacht aan kinetische (bewegende) kunst en aan Julio Le Parc.  De kunstenaar word beschouwd als voorloper en grootmeester van de op-art (optische illusies) en de kinetische kunst.  De vier bovenstaande kunstwerken zijn op BRAFA te zien.

De wandelgangen op BRAFA

Niet alleen bekende kunstenaars krijgen de aandacht op de kunstbeurs. Ook aan startende kunstenaars wordt gedacht.  Het vloertapijt op BRAFa is ook een kunstwerk.

Studenten van de Nationale School voor Kunsten van Ter Kameren kunnen hun ontwerp inzenden. Dit jaar siert het ontwerpt van  derdejaarsstudente Eugenie de Bergeyck de vloer. Wat voor gevoel zou zij hebben als zij over haar eigen creatie loopt en niet te vergeten erop staat?

 

Mijn grote ontdekking  Andy Warhol!

Bij galerij Des Modernes raakte ik maar niet uitgekeken. Daar vind ik twee tekeningen van Andy Warhol van voor zijn pop art periode. Two men on the boat (1955) heeft wel de pop art kleuren en de tekening van kunstenaar Jamie Wyeth (1976).

Ook zag ik bij deze galerij een een grappige tekening Cowboy (1972) van Alexander Calder en een voorstudie (1952 – 1953) van een sculptuur van Fernand Leger.

Botero

Dit beeldhouwwerk “ Mother and Child” (1990) is van niemand minder dan Botero. Van ver herkende ik zijn signatuur. Je kunt het bewonderen bij galerij Francis Maere. Het is gemaakt van marmer.

Gouwe Ouwe

Bij Galerie Boulakia zie ik twee toppers. Ik val weer voor een kunstwerk van Botero.  Dit keer een schilderij genaamd Ballerini (2012) en ook kan ik niet om de dikke verfklodders  op Personnage (1966) van Karel Appel heen.

Bij DIEGalerie zie ik Le Point du Jour (1966) van Pierre Alechinksy hangen. Elke keer als ik zijn naam ergens hoor of zie maakt mijn hart een sprongetje. Dat zal altijd zo wel blijven denk ik.

Homo Sapiens (1933) is een prachtig beeld van Ossip Zadkine. Het is een van mijn favoriete kunstwerken op BRAFA en staat bij galerie Fleury.

Wat vond ik van BRAFA?

BRAFA is een kunstbeurs die mijn hart heeft veroverd. Alle kunstvormen komen aanbod. Tapijten tot Kuifje. Sieraden tot tekeningen. Van prenten tot beeldhouwwerken. Alles is er te zien. Ik heb dan ook erg genoten.

Blij verliet ik dan ook de  kunstbeurs  Bij mijn laatste stappen op het kunstwerktapijtje zei ik: BRAFA tot volgend jaar!

Ga jij naar BRAFA?  Nee? Wees niet getreurd op de site kun je een virtuele tour doen.

Voor meer informatie: Brafa Art

BRAFA dank voor de uitnodiging! Die kleine (eigenlijk hele grote)  bergen verzetten was de moeite meer dan waard!

Liefs en een fijn weekend,

Sandra

Sandra Singh

Hoi! Ik ben Sandra Singh een kunstliefhebber. In mijn vrije tijd bezoek ik het liefst een museum. Sinds 1 april 2014 schrijf ik mijn kunstbelevingen op. Mijn blog zie ik als mijn kunstdagboek. Dank dat je mij leest! Liefs,

2 reacties

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.