Telkens weer verbaas ik mij hoe Museum Tot Zover iedere keer weer met een mooie en vooral inhoudelijke tentoonstelling met als onderwerp De Dood komt.
Afgelopen vrijdag ging ik eindelijk (ik woon er op de hoek) naar de tentoonstelling Een Lekkere Dood, die op 9 juni 2024 alweer aan ‘haar einde’ komt. De vraag “Wat eten we bij afscheid en rouw? staat in het breedste zin van het woord, centraal in de expositie.
Een Lekkere Dood loopt bijna af. Ik vond het een mooie expositie. Buitengewoon vond ik het werk Vanitas (2001 – heden) van Gijs Assmann (1966). Vrolijk werd ik van de maskers van Carmen Schabracq (1988) en stapte ik in het brein van Remy Jungerman (1959).
Assmann maakt vanitas-beelden die hij opdraagt aan een vriend of kennis. De boodschap van zijn werk is dat hij wilt laten zien dat het leven vergankelijk is. Assmann maakt een herinnering aan een persoon, ook als deze nog in leven is en met in het achterhoofd dat degene onherroepelijk zal sterven. Op de foto zie je Vanitas (voor Hans) ( 2003) gemaakt van plastic, pailletten uit de collectie van AkzoNobel Art Foundation.
Tijdens haar verblijf in Mexico leerde Schabracq over Día de Muertos oftwel de Dag van de Doden. De overledenen komen deze dag weer even terug naar de aarde om te eten en te drinken met hun levende familieleden.
Jungerman heeft een video genaamd Broos (2021) gemaakt waarin hij een beeld van de herinnering aan de begrafenis van zijn vader geeft.
Foto’s en korte filmfragmenten volgen elkaar op met op de achtergrond het muziekstuk Follow the Light van jazzmuzikant Jason Moran. De film duurt 2.40 minuten.
Het werk ‘Engel der Barmhartigheid’ (2021) van Kees de Vries sprak mij het meest aan. Omdat ik de dood associeer met tranen van verdriet.
Hij stelt de vraag “Hoe smaakt de dood?”. Zijn antwoord luidt: zout van de tranen. Dit schilderij is gemaakt van zout, marmerpoeder, verf op doek. De puurheid en kristallen van de zout vind De Vries fascinerend. De kunstenaar vind de kristallen van zout mysterieus omdat ze heel snel groeien en weer heel snel verdwijnen.
Voor mij was ‘zout’ een eyeopener vandaar dat ik je er vandaag (iets langer) er naar laat kijken.
Ben jij al geabonneerd op mijn YouTube-kanaal? KunstKijken kan hier: ‘Engel de Barmhartigheid – Klaas de Vries.
Ik wens je een mooie zondag! Ga jij naar de tentoonstelling Een Lekkere Dood of ben je al geweest?
