Zaalvulling

Vanmiddag ben ik naar de Grand Parade, de installatie van kunstenaar Jompet Kuswidananto, geweest.

De installatiekunst is een vorm dat kunst en het dagelijks leven samenbrengt en verbindt.  Deze vorm is anders dan de gebruikelijke vormen en is meestal te vinden in een grote  (openbare) ruimte.  Het  ontwerp is belangrijker dan de mooiheid ervan.

Voor Kuswidananto is de Parade een metafoor voor de samenleving en de richtingen waarin die het ons voert. Tot 1998 had Indonesië een autoritair regime; de leider volgen in de richting die hij aangaf. Het was onmogelijk om uit de pas te lopen.

Feestvierders

Een menigte betogers

Als je in het midden van de Parade staat komen 85 figuren op je af.

Je hoort  trommels roffelen en handen klappen, lichten gaan uit en aan en uit de luidsprekers klinkt feestmuziek. Hier en daar hoor je mensen praten.

Ik moet bekennen dat ik van de meeste installaties niet echt veel begrijp.  Meestal staat ze voor een standpunt, maar dat zie je (ik dan) vaak niet terug.  De Parade is echter een aparte ervaring; ik kon duidelijk de gedisciplineerdheid, uitbundigheid en grimmigheid van de figuren voelen.

Wat vind jij van installatiekunst?

Installaties zijn nog steeds niet mijn ding maar de dierfiguren vond ik het mooist en Kuswidananto heeft in  ieder geval de hele Lichthal zeer goed gebruikt.

Grande Parade is te zien tot en met 22 maart 2015.

Voor meer informatie kijk op: www.tropenmuseum.nl

Een fijne dinsdagavond,

Liefs,

Sandra