De afwisseling van Jan Toorop

Potlood, zwart krijt en grijs pastel op papier. Potlood, pen in bruin, zwart krijt, groen en wit op gelig papier. Houtskool, potlood, zwart en gekleurd krijt en pastel  op wit papier. Zwart krijt en potlood op karton. Olieverf over een ondertekening in zwart krijt op doek. Zwart krijt en waskrijt op triplex. Krijt, potlood en verf op papier. Olieverf op doek.

Bovenstaande zijn de materialen waarmee Jan Toorop (1858–1928) zijn kunstwerken maakte.

Ruim 200 werken zijn er te  zien in de tentoonstelling Jan Toorop in het Gemeentemuseum in Den Haag.

Samen met Van Gogh en Mondriaan behoort Toorop tot een van de voornaamste Nederlandse kunstenaars uit de periode rond 1900.

De kunstenaar is door zijn art nouveau stijl bekend geworden. Een stijl waarin verschillende stijlen samen komen met  lijnen, vierkanten, golven en cirkels. Ook is hij bekend geworden door een lithografie van de Delftsche slaolie.

Minder bekend is dat hij juist veel meer stijlen had. Dus op naar Jan met een gigantische glimlach van oor tot Toorop!

De tentoonstelling begint met “eenvoudige” schilderijen over het boerenleven en het (romantische) leven in de stad.

Er zijn twee dingen die ik erg mooi vind aan het schilderij De begrafenis (1883). De blote voeten van de (kennelijk) arme boeren en de houding van de man met de langste baard. Aan hem is te zien hoe machteloos hij zich voelt.

Op het schilderij Bloemenmarkt in London (1885) is niet alleen de vrouw met het mandje met bloemen die mij opvalt.

Het is de man rechts naast haar die mijn aandacht trekt. Een man met een donkere huidskleur in een pak en met een hoed op!  In Groot Brittannië is de slavernij in 1834 afgeschaft. De man oogt niet al te oud. Zou hij de zoon van een voormalige slaaf zijn?

Ook het leven op zee is de kunstenaar niet ontgaan.

Hoogwater (1890,links) en Vloed (eerste helft 1891) laten de kracht van de zee en de dat van de zeelieden zien.

Dit schilderij De Kastanjeboom  hangt normaliter in het Dordrechts Museum.

Ondanks de gestippelde opbouw van de kleuren geeft dit schilderij toch de werkelijkheid weer. De kleuren van de zon verraden dat hij ondergaat. Mooi mooi mooi!

Mooi is ook de tekening Man en vrouw van het dorp (eind 1891) en is gemaakt van pastel, zwart en gekleurd krijt, gouache (waterverf) en pen in zwart op papier.

Het paard is…. ik zeg het nog maar een keer mooi, mooi en mooi!  De tekening is in bruikleen en is van het Kröller-Müller Museum.

Sierlijke vrouwfiguren met golvende haren,  puntige neusjes en kinnetjes en grote ogen komen je ook in Jan Toorop tegemoet.

De Indonesische spirituele cultuur komt in deze werken naar voren. Naast mooi, mooi, mooi kan ik niets anders meer uitbrengen dan dat ik opnieuw verliefd ben. Verliefd op een tentoonstelling!

Golvende, vierhoekige vlinders krijgen ik in mijn buik tijdens het kijken naar Jan Toorop!

Het valt mij op dat ik niet de enige ben die vol bewondering kijkt naar al deze kunstwerken. Nee, ook andere museumbezoekers raken verdolven onder de veelzijdigheid van Jan Toorop!

De originele tekening De Sphinx is te zien, pal naast de voorstudie ervan.

Toorop heeft het voornemen gehad om de ondertekening uit te voeren in olieverf, waardoor het werk op doek een schilderij zou zijn geworden. Helaas is dit niet zover gekomen.

De werken Langs gebroken bloemen en Lijnenspel hangen naast elkaar in elkaar in de tentoonstelling.

Beide zijn ze gemaakt in 1893 en de tekeningen lopen “door” in  de lijst.

De tekening Ouderliefde is gemaaktvan zwart en gekleurd krijt, potlood, pen in bruine inkt en olieverf op karton. Het werk is nooit afgemaakt.

Gelukkig maar! Want hier kun je goed zien hoe Toorop met de krijt, potlood en pen in bruine inkt werkte voordat hij de kleur, in olieverf aanbracht op karton.

Jan Toorop is tot 29 mei aanstaande zien. Mis het niet!

De tentoonstelling is afwisselend een heuse mustsee! I really loved and enjoyed it!

Voor meer informatie kiek hier!

Liefs en welterusten,

Sandra

Sandra Singh

Hoi! Ik ben Sandra Singh een kunstliefhebber. In mijn vrije tijd bezoek ik het liefst een museum. Sinds 1 april 2014 schrijf ik mijn kunstbelevingen op. Mijn blog zie ik als mijn kunstdagboek. Dank dat je mij leest! Liefs,

3 reacties

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.