De S van Spatialisme

Vorig jaar schreef ik in mijn blog over de vaste collectie van het Stedelijk Museum ‘dat Lucio Fontana graag in zijn kunstwerken sneed‘.

Voor mij werd het de hoogste tijd om te kijken tot welke stroming het werk van de kunstenaar behoort.

Fontana blijkt de ‘vader‘ te zijn van het ‘Spatialisme’.

Een Italiaanse beweging waarbij het doel was om ‘nieuwe atmosferen’ te laten onstaan. Dit door bijvoorbeeld sneden of doorboringen in een doek te maken.

Een dergelijk werk noemde hij een “concetto spaziale”, dat wil zeggen: ‘ruimtelijk concept’.

Veel van zijn schilderijen kregen deze titel. Ook dit werk uit 1953 dat in het Stedelijk Museum in Amsterdam te zien is. Het behoort tot de vaste collectie.

In de collectiegids van het Stedelijk Museum staat de volgende citaat van Fontana waarbij de term duidelijker wordt;

‘Wanneer ik als schilder aan mijn geperforeerde doeken werk, wil ik geen schilderij maken: ik wil ruimte openleggen, nieuwe dimensies voor de kunst creëren en deze laten opgaan in de kosmos, zoals die zich eindeloos uitbreidt buiten het vlak van het schilderij‘.

Lucio Fontana werd wereldberoemd met zijn geperforeerde canvassen.

Hij varieerde zelfs met zijn sneden, de ene keer maakte hij reeksen licht gebogen sneden en de andere keer doorboringen in strakke patronen.

Het bleef niet alleen bij canvassen. Fontana maakte ook sneden in klompen klei en goot die vervolgens in brons.

Het kunstalfabet is mijn ontdekkingstocht in de kunstgeschiedenis. Hopelijk word jij ook getriggerd om er meer over te weten!

Heb jij bovenstaande Concetto Spaziale van Lucio Fontana ook al eens gezien in het Stedelijk Museum? Wat vind je van het werk?

Fijne dag,

Liefs,

Sandra