“Toen we langer en vaker naar dat schilderij keken (hoe dan ook lag daar de sleutel voor onze tentoonstelling) zagen we op een gegeven moment in onze verbeelding beelden verschijnen tussen het flanerende publiek. Intussen was het tafereel minder idyllisch en een stuk strenger geworden. Duidelijker werd toen ineens ook naar wat voor soort beelden we op zoek waren voor onze processie. Ik zag mensen ertussen lopen die naar die robuuste gestalten opkeken. Ook zag ik hoge beelden zich tussen de mensen bewegen. Maar misschien was dat teveel fantasie. Om zo te kunnen functioneren moeten de beelden liefst hoog zijn en vanwege meer statigheid op een sokkel staan”.
Bovenstaande alinea is een stukje uit de inleiding uit boek ARTZUID 2015 en is door Rudi Fuchs geschreven.
Het schilderij van het Park van St. Cloud van Rudolph Kleyn (1890) vormde de inspiratie van de internationale sculptuurroute ARTZUID 2015. Dit jaar alweer de vierde editie.
Op de 2.5 km route langs de Apollolaan, Minervalaan en Zuidas zijn beeldengroepen van 21 internationaal bekende hedendaagse kunstenaars te zien.
In totaal zijn er 70 beeldhouwwerken te bewonderen. Het valt mij op dat d enige Nederlander die meedoet kunstenaar Klaas Gubbels is.
Laten we voor het kunstkieken, eerst het verhaal achter het sculptuur Kaskade gaan ontdekken!
Gubbels is bekend om zijn stillevens van voornamelijk tafels, stoelen en koffiekannen. Eén van zijn bekendste werken is de knalrode Kaskade en staat op de Minervaplein.
Gubbels vertelt mij dat hij de voorstudie (tekening) van Kaskade met heel veel tegenzin gemaakt heeft.
Tegenzin vroeg ik? De kunstenaar was op vakantie en wilde eigenlijk “gewoon op vakantie zijn” . Tegelijkertijd voelde hij de drang om te werken.
Aan de overkant van zjin hotel zag Gubbels een oude tafel met vier stoelen staan. Die tafel en stoelen heeft hij schoongemaakt en die plek is tijdens zijn vakantie “zijn werkplek” geworden. Op zijn vakantie heeft Gubbels naast een klein doosje aquarelverf altijd een schetsboek bij zich.
Ik begrijp Gubbels, met een 32-urige week, koningskoppel en het bloggen wil ik soms ook vrij zijn. Aan de andere kant voel ik steeds meer een drang om te schrijven. Volgens mij heb ik mijn passie gevonden!
Een leuk weetje: de tekening die Gubbels in zijn handen heeft mocht ik aan het eind van ons gesprek mee naar huis nemen. Er staat het volgende op: “Voor Sandra”. Ik kan het nog steeds niet geloven en ik moet op zoek gaan naar een mooie lijst ervoor.
Kunstenaar Hubert Kiecol heeft er 8 uur over gedaan om alle blokken op te stapelen. De kleinste blok weegt 300 kilo.
De Spaanse Jaume Plensa Duna maakt grote vrouwenhoofden waarbij de vrouwen altijd hun ogen gesloten hebben.
De combinatie van het materiaal vind ik super bij het werk van Frank Stella. Ik kan er urenlang naar kijken!
Bij het kunstkieken en het wandelen kwamen er steeds twee zinnen in mij op: “Wat een werk moet het zijn geweest om zulke enorme grote sculpturen te maken!””” en”Wat een werk is het om al die beelden in Amsterdam Zuid te plaatsen!”.
Rudi Fuchs, kunsthistoricus heeft samen met tentoonstellingsmaker Maarten Bertheux echt iets majestueus opgezet. ARTZUID 2015 is een absolute must do & see omdat het toegankelijk is voor groot en klein is.
Ik zeg gaan! Want ArtZuid is een tweejaarlijks beeldententoonstelling en komt terug in 2017. Zonde als je dit zou moeten missen!
ArtZUID 2015 is tot en met 20 september 2015 te zien en is gratis toegankelijk.
Voor meer informatie kiek hier!
Liefs,
Sandra