Tentoonstelling Beyond Klimt
Te zien tot en met 20 januari 2019 in BOZAR in Brussels.
Hoewel de titel doet vermoeden dat de expositie over Klimt gaat, is dat niet het geval. Beyond Klimt laat de kunstontwikkelingen en de diverse avant-gardebewegingen van Centraal-Europa zien van de jaren 1914 – 1938. Het is een tentoonstelling van het Weense Belvedère en het Brusselse Paleis voor Schone Kunsten (BOZAR), in samenwerking met de Hungarian National Gallery, het Museum voor Schone Kunsten in Boedapest.
In de tentoonstelling zijn ongeveer 70 kunstwerken en 10 sculpturen te zien.
In 1918 viel het Oostenrijks-Hongaarse Rijk definitief uit elkaar en stierven Gustav Klimt en Egon Schiele. Zij werden gezien als de sleutelfiguren van de vereniging Wiener Secession, die zich lieten inspireren door kunstenaars in Berlijn.
Hun dood werd beschouwd als het einde van een tijdperk. In de tentoonstelling krijg je antwoorden op de vragen; Wie kwam er na hen? Hoe hebben zij de volgende generatie kunstenaars beïnvloed? En welke kunststromingen kwamen er tot bloei?
In deze blog ga ik niet in op de bovenstaande vragen. In de tentoonstelling ben ik heel wat namen van kunstenaars tegengekomen waarvan ik nooit had gehoord.
Ik wil heel graag dat jij ze ook leert kennen. Laten we gaan kunstkieken? Laten we gaan kennismaken!
De tentoonstelling begint wél met een kunstwerk van Gustav Klimt, met ‘Johanna Staude’.
Tot zaterdagmiddag kende ik Johanna alleen nog uit bladen en het internet , net als Dame in het wit. Ik kreeg er dezelfde blosjes als die van Johanna van, zo blij werd ik ervan!
Op het portret is de 35-jarige Johanna Staude te zien. Klimt schilderde het in zijn laatste levensjaar en het werk is onvoltooid gebleven. Johanna heeft ook model gestaan voor Egon Schiele. Dit schilderij is ook gebruikt voor het campagnebeeld.
Ivan Meštrović was een beroemde Kroatische beeldhouwer, architect en schrijver.
Hij is een van de meest prominente Kroatische kunstenaars wiens werk (soms) wereldwijd erkenning heeft gekregen. Zijn kracht was dat hij expressie van het menselijk lichaam in een sculptuur kon overbrengen. Jammer genoeg kan ik niet beschrijven hoe het voelt als je dit beeldje in het ‘echt’ ziet.
Foto: Vestaalse maagd (1915) uit de collectie van het Ivan Meštrović Gallery.
Oskar Kokoschka was een leerling van Gustav Klimt, die hem de grootste talent van de jongere generatie noemde. Kokoschka was een Oostenrijks kunstenaar, graficus en schrijver.
Bij het zien van het portret Romana Kokoscha, de moeder van de kunstenaar (1917) moet ik meteen denken aan Vincent van Gogh. Dit portret zou het spiegelbeeld van het Portret van Augustine Roulin, ‘La Berceuse’ kunnen zijn. Zou Kokoscha dit portret daarop hebben geïnspireerd? We zullen het nooit te weten komen, vermoed ik.
Het schilderij ‘Portret van Magdolna Leopold van Lajos Thinany’ heb ik al eens gezien.
In de tentoonstelling ‘Van Fauvisme tot Surrealisme. Joodse Avant-Gardekunstenaars uit Hongarije‘ in het Joods Historisch Museum. kwam ik haar tegen. Destijds heb ik niet over het schilderij geschreven, maar een foto van het schilderij geplaatst op social media.
In het JHM, in dezelfde tentoonstelling ben ik ook het werk van van Lázló Moholy-Nagy tegen gekomen en nu weer in BOZAR.
Ik citeer mezelf “van Lázló Moholy-Nagy woonde en werkte een paar jaar in Nederland. De Universiteit voor de Kunsten in Boedapest draagt sinds 2006 zijn naam: Moholy-Nagy Mŭvészeti Egyetem“. Naar Electrische podiumverlichting (1922 – 1930) heb ik vol bewondering naar staan kijken.
Voordat ik een aantal favorieten laat zien geef ik antwoord op de vraag: “Wat vond ik van de tentoonstelling?”.
Zeer verrassend!
Ik val even in de herhaling “Ik ben heel wat namen tegengekomen waarvan ik nooit had gehoord“. Bij elke museum-voetstap die ik zette, kwam ik weer een werk tegen waar ik uren naar kon kijken. Ik was niet de enige. De meeste museumbezoekers waren versteld dat het zo een mooie tentoonstelling is.
Normaliter kom je , in een expositie, niet constant kunstwerken tegen die je raken of dat je telkens weer een nieuwe kunstenaar ontdekt.
In de tentoonstelling in Beyond Klimt was dat continue het geval Ik heb ontzettend genoten. Het is jammer dat BOZAR niet om de hoek is, anders was ik weer geweest en nog een keer en daarna nog een keer!
Uit al die fantastische kunstwerken heb ik geprobeerd om er een aantal uit te kiezen. Het was een lastige keuze. Waarschijnlijk stond curator Alexande Klee ook zo te mijmeren als het ging om keuzes maken.
Over mijmeren gesproken……Mary Duras, was een beeldhouwster uit Tsjechië. Dit beeld heet mijmerende vrouw. De achterkant van het sculptuur is fantastisch omdat je ook , heel lichtjes, de vingerafdrukken van Duras ziet. Geweldig gewoon!
De tuinman van Franz Sedlacek komt uit een privécollectie. Ik moest er van blijdschap gewoon van gillen! Kijk maar waarom. Trouwens de tuinman deed mij ook denken aan de personage Gru uit de film Minions. Zie jij de gelijkenis ook?
Ik sluit deze blog af met twee kunstwerken: Twee hoofden (houten hoofd en kindertekening) van Rudlof Wacker en De laatste mens (Ecce Homo) van Anton Hanak.
De must-see van de tentoonstelling Beyond Klimt zijn drie werken van Mucha!
Ik heb er alleen maar naar gekeken en er geen foto van gemaakt. Die neem ik mee als herinnering. In mijn mind, far far beyond!
BOZAR bedankt dat ik de tentoonstelling Beyond Klimt mocht komen bekijken.
Tot ergens in 2019! Voor meer informatie kijk op: BOZAR.be
Liefs,
Sandra
NB: Zowel de tekst als de foto’s zijn eigendom van Kunstkieken.nl en met toestemming van BOZAR in Brussel (BE) gepubliceerd. De afbeeldingen van deze blog mogen niet worden verveelvoudigd en/of openbaar gemaakt in enige vorm of op enige wijze
