The Burnt Orange Heresy
Regisseur: Giuseppe Capotondi
Jaar: 2019
Genre: Kunst/Thriller – boekverfilming
Taal: Engels
Speelduur: 99 minuten
Hoofdrollen Claes Bang (James Figueras), Elizabeth Debicki (Berenice Hollis), Donald Sultherland (Jerome Debney), Mick Jagger (Cassidy).
Verhaal The Burnt Orange Heresy
Kunsthistoricus James Figueras ontmoet de extroverte Berenice Hollis tijdens een lezing die hij geeft in Milaan. Het kersverse stel reist af naar het zomerlandgoed aan het Comomeer van kunstverzamelaar Cassidy. Hun gastheer onthult dat hij Jerome Debney, een van de meest raadselachtige kunstenaars aller tijden, onderdak verleent.
Debney leidt een teruggetrokken bestaan als kluizenaar op het landgoed. Cassidy stelt James in de gelegenheid om Debney te interviewen. Maar Cassidy heeft wel één voorwaarde.
The Burnt Orange heresy ging in première om het Filmfestival in Venetië, waar de film een Mimmo Rotella Award kreeg.
De prijs wordt ieder jaar uitgereikt aan een filmmaker, die een uitzonderlijke verbintenis laat zien met de kunsten. De film is gebaseerd op de gelijknamige roman van Charles Willeford. Ik heb het boek niet gelezen en kan dus niet vertellen of verfilming op het verhaal uit het boek lijkt.
De titel van de film The Burnt Heresy
De vertaling van de titel is: De verbrande oranje ketterij en verwijst naar de titel van een leeg canvas genaamd The Burnt Orange Heresy.
Het is het lievelingsstuk van Debney en zoals hij zegt “ een bot voor de critici die vraatzuchtige honden. Laat ze zich er maar kapot op kauwen zoekend naar een betekenis die er niet is”.
Openingsscène:
Als filmkijker kom je een donkere ruimte binnen, wat een gang blijkt te zijn. Hierna maak je kennis met James Figueras die de volgende (geweldige zin) aan het oplezen is (terwijl hij in slaapkamer op zijn hometrainer fiets):
“Kunst zou niet bestaan zonder kritiek. Het zou gewoon niet bestaan. Ik zie mezelf en mijn collega-critici als een groep graag als de oevers van een rivier en kunst is het water dat tussen ons stroomt…en het is onze taak deze stroom te kanaliseren. ‘m te leiden, ‘m in te tomen, zou je ze zelfs kunnen zeggen”.
Muziek:
In de film komt muziek voor van George Friedich Handel (Ombra Mai Fu en Cara Sposa), Vivaldi (Concerto in La Minore Op 3 N 8 Allegro) en Mozart (Piano Sona No 10 in C Major K 330 – III) voor waar je vooral heel rustig van wordt.
Wat vond ik van The Burnt Orange Heresy?
De film gaat over verduistering en vervalsing in de kunstwereld. De opbouw van de film duurt lang en in de laatste halfuur wordt alles in één keer onthuld. Desondanks heb ik genoten van de film. Met name van het acteerwerk van Donald Sutherland en Mick Jagger. Voor Jagger is dit zijn vierde (geloof ik) speelfilmdebuut. Ik vond het knap dat Jagger zoveel tekst heeft kunnen onthouden op zijn leeftijd. Jagger speelde, in 2001, ook een rol in The Man from Elysian Fields, waar ik hem fantastisch vond.
Daarnaast is omgeving waarin de film zich afspeelt een plaatje om naar te kijken. Zo was ik tijdens het kijken van de film, heel even, aan het Comomeer waande. Het einde van de film….die is prachtig!
The Burnt Orange Heresy is nu online beschikbaar op Pathe Thuis, Cineville.nl en Piclfilm en andere online aanbieders.
Ik eindig mijn blog met de woorden van Cassidy “ Als jij welke levende kunstenaar ook mocht interviewen, wie zou dat zijn?“.
Mijn antwoord: Anish Kapoor.
Een hele fijne avond,
Liefs,
Sandra
NB: Zowel de tekst als de foto’s zijn eigendom van Kunstkieken.nl. De afbeeldingen van deze blog mogen niet worden verveelvoudigd en/of openbaar gemaakt in enige vorm of op enige wijze.
